Państwo | |
---|---|
Dystrykt |
Dystrykt Safedu |
Wysokość |
500 m n.p.m. |
Populacja (1931) • liczba ludności |
|
Data zniszczenia |
25 maja 1948 |
Powód zniszczenia |
atak Palmachu |
Obecnie |
okolice Ramot Naftali |
Położenie na mapie Mandatu Palestyny | |
33°05′27″N 35°33′28″E/33,090833 35,557778 | |
Strona internetowa |
Harrawi (arab. هرّاوي) – dawna palestyńska wieś w Dystrykcie Safedu. Wysiedlona w czasie wojny arabsko-izraelskiej, 25 maja 1948, przez pierwszy batalion Palmachu. Znajdowała się 18 km na północny wschód od Safedu.
Mieszkańcy Harrawi byli potomkami Beduinów z arabskiego plemienia al-Hamdun. Istnieją dowody sugerujące, że wieś była zamieszkana już w początkach okresu bizantyjskiego, ślady greckich napisów, stare mury, mozaikowe podłogi i prasa do wina[1].
W spisie ludności Palestyny z 1931, przeprowadzonym przez władze brytyjskiego mandatu, Arab el Hamdun liczył 148 mieszkańców, muzułmanów, w 36 budynkach mieszkalnych[2].
Harrawi znajdowało się na szczycie wzgórza we wschodniej Górnej Galilei, z widokiem na równinę al-Hula, która łączyła ją z wioską Kadas. Obszar jest zalesiony, ale osadnicy przekształcili wiele gruntów na cele rolnicze, biorąc pod uwagę, że do 1945 roku 551 dunamów (miejscowa jednostka powierzchni) zostało wydzielonych na uprawę zbóż[1].
Większość mieszkańców była zatrudniona w rolnictwie zbożowym, które zdominowało cały obszar uprawny wokół tej wsi[3].
Obecnie najbliżej miejsca wioski znajduje się Ramot Naftali, ale nie na ziemi Harrawi, lecz na ziemi sąsiedniego An-Nabi Jusza[1].
Palestyński historyk Walid Chalidi tak opisał to miejsce w 1992[1]:
Nie widać śladów wioski, gdyż lasy pokrywają zbocza i szczyt wzgórza, na którym się znajdowała. Niektóre z tych ziem w okolicy są zalesione, podczas gdy inne zostały obsadzone przez Izraelczyków z drzewami owocowymi.