Ge Fei (chiń. upr. 格非; pinyin Gé Fēi; ur. w 1964 r. w Dantu, Jiangsu) – chiński pisarz, uważany za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli literatury awangardowej przełomu lat 80. i 90. XX wieku. Ge Fei to pseudonim literacki, jego właściwe imię to Liu Yong (刘勇).
Ge Fei jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Chińskich (chiń. 中国作家协会; pinyin Zhōngguó Zuòjiā Xiéhuì)[1] oraz profesorem Wydziału Języka Chińskiego Uniwersytetu Tsinghua (清华大学) w Pekinie.
Jego powieści były tłumaczone m.in. na języki angielski, francuski, japoński i włoski[2].
W 1985 roku ukończył studia na Wydziale Języka i Literatury Chińskiej na Wschodniochińskim Uniwersytecie Pedagogicznym (华东师范大学) w Szanghaju, a następnie pozostał na uniwersytecie jako wykładowca. W 2000 roku uzyskał tytuł doktora współczesnej literatury chińskiej i rozpoczął pracę na Uniwersytecie Tsinghua, gdzie naucza przedmiotów takich jak tematyka literatury współczesnej, lektura tekstów klasycznych czy pisanie literackie[3]. Swoje pierwsze opowiadanie Pamięci Pana Wu You (追忆乌攸先生) wydał w 1986 roku. Rok później wydał utwór pt. Zaginiona łódź (迷舟), który przyniósł mu rozgłos[4].
Ge Fei razem z autorami Yu Hua, Su Tong, Sun Ganlu i Bei Chun nazywani są pionierami w dziedzinie chińskiej literatury awangardowej. Wypracował styl pisania przypominający konstrukcję labiryntu, która przez krytyków określana jest jako „dziwny krąg narracji”, a jego twórczość nosi znamiona myśli abstrakcyjnej, dlatego bywa nazywany „chińskim Borgesem”. Jednocześnie w pisarstwie Ge Fei obecne są pewne wpływy chińskich tradycji lirycznych i metafizycznych, delikatnie dobrany język, niespieszny sposób narracji[5].
W krótkiej autobiografii napisał: „Pisanie fikcji stanowi ważną część mojego codziennego życia, daje mi prywatną przestrzeń, w której mogę być wolny, oraz możliwość odtworzenia płynącego z rzeczywistości i wspomnień, trudnego do opisania doświadczenia. Kiedy piszę, upływ czasu wypełnia mnie spokojem i ukojeniem”[6].