Główny Zarząd Bezpieczeństwa Państwowego Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych ZSRR, GUGB NKWD SSSR, GUGB (ros.) Главное управление государственной безопасности НКВД СССР, ГУГБ НКВД СССР – struktura instytucjonalna bezpieczeństwa państwowego ZSRR w latach 1934-1941.
Działał jako kontynuacja OGPU (Zjednoczonego Państwowego Zarządu Politycznego) w strukturze NKWD ZSRR (Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych ZSRR) od 10 lipca 1934 do 28 marca 1938 i od 23 września 1938 do 3 lutego 1941, gdy został przekształcony w NKGB ZSRR (Ludowy Komisariat Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR)[1].
Istniejący od 1923 roku OGPU przy Radzie Komisarzy Ludowych ZSRR 10 lipca 1934 rozkazem nr 1 komisarza ludowego spraw wewnętrznych Gienricha Jagody został po przemianowaniu na Główny Zarząd Bezpieczeństwa Państwowego włączony jako jedna ze struktur NKWD Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich.
Głównymi zadaniami postawionymi przed GUGB na 1935 rok, były:
GUGB pod względem wyspecjalizowanych komórek był kopią OGPU (Zjednoczonego Państwowego Zarządu Politycznego).
Najistotniejsze i najważniejsze dla funkcjonowania tajnych służb komórki (Wydziały: Polityczny, Specjalny, Kontrwywiadowczy i Zagraniczny), które miały istotny wpływ na działalność GZBP zostały sformowane już w latach 1918-1920, choć nie działały samodzielnie.
Na polecenie Stalina Centralny Komitet Wykonawczy ZSRR i Rada Komisarzy Ludowych ZSRR podjęły 15 grudnia 1930 roku decyzję o całkowitym rozwiązaniu Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych RFSRR (NKWD RFSRR) oraz jego terenowych organów i przekazaniu całości problematyki administracyjnej, milicyjnej, milicyjnych zakładów śledczych i karnych do kompetencji OGPU przy Radzie Komisarzy Ludowych i jego terenowych komórek tj. Pełnomocnych Przedstawicielstw. Podczas tej zmiany zlikwidowano także Tajny Zarząd Operacyjny, a podległe mu komórki wymienione powyżej uzyskały samodzielność i tak weszły do nowo powstałego GUGB NKWD.
Samodzielność, jaką posiadały, pozwoliły na większą i szybszą działalność w podejmowaniu decyzji bez wchodzenia w ogromną partyjną machinę biurokratyczną i dublujących się sekretariatach Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych.
Etatowo 1410 ludzi.
Kierownictwu podporządkowana była również:
Rozwój struktury organizacyjnej NKWD ZSRR i podległych mu komórek operacyjnych, administracyjnych i wojsk NKWD oraz ogromnej machiny przymusowej pracy niewolniczej opartej na administracji obozowej (GUŁag), podzielonych na Zarządy Główne, zarządy i oddziały, charakteryzował się bardzo częstymi zmianami. Co roku dokonywano mniej lub bardziej istotnych zmian reorganizacyjnych.
Jedna z bardziej istotnych i ważnych zmian nastąpiła pod koniec marca (28) 1938 roku. Polegała ona na zlikwidowaniu Głównego Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego i powołaniu trzech odrębnych Zarządów m.in.:
Nowa struktura NKWD ZSRR została powołana zarządzeniem Biura Politycznego Komitetu Centralnego WKP(b) nr P60/7 z dnia 28 marca 1938 roku oraz rozkazem NKWD nr 00362 z dnia 9 kwietnia 1938 roku.
Decyzją Biura Politycznego KC WKP(b) z dnia 23 września 1938 ponownie powołano Główny Zarząd Bezpieczeństwa Państwowego.
Zgodnie z Postanowieniem Centralnego Komitetu Wykonawczego i Rady Komisarzy Ludowych ZSRR z 7 października 1935 «О specjalnych stopniach kierowniczych organów Głównego Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego NKWD Związku SRR»[5] wprowadzono stopnie:
Zgodnie z Postanowieniem Centralnego Komitetu Wykonawczego i Rady Komisarzy Ludowych ZSRR z 26 listopada 1935 «О przyznaniu tow. Jagodzie G. G. stopnia Generalnego Komisarza Bezpieczeństwa Państwowego» ustanowiono stopień generalnego komisarza bezpieczeństwa państwowego[6].
Na początku lutego 1941 roku w NKWD ZSRR doszło do dużej reorganizacji, m.in. 3 lutego ze struktur Głównego Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego wyodrębniono pion kontrwywiadu wojskowego.
Na podstawie byłego 4 Wydziału (Specjalnego) GUGB powstały trzy odrębne piony zajmujące się kontrwywiadem wojskowym: III Zarząd Ludowego Komisariatu Obrony, który przejął największą część personelu byłego 4 Wydziału GUGB, III Zarząd Ludowego Komisariatu Marynarki Wojennej oraz III Wydział Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych pod kierownictwem Wiktora Abakumowa.
Z pozostałych wydziałów GUGB utworzono Ludowy Komisariat Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR (NKGB), na którego czele stanął bliski współpracownik Berii Wsiewołod Mierkułow.
Na czele Głównego Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego stał ludowy komisarz spraw wewnętrznych (NKWD), następnie powstało stanowisko "nadzorującego", na którym był komisarz bp I rangi Jakow Agranow, wieloletni funkcjonariusz organów bezpieczeństwa, na początku lat trzydziestych szef Gułagu, który był także pierwszym zastępcą ludowego komisarza spraw wewnętrznych. Stanowisko szefa GUGB powołano 29 grudnia 1936 roku.
.svg)