Załoga Apollo 13 na pokładzie USS „Iwo Jima” po szczęśliwym powrocie na Ziemię. Od lewej: Fred Haise, John Swigert i James LovellFred Haise i Charles Fullerton podczas testów wahadłowca Enterprise
1957–1959 – równolegle ze studiami na University of Oklahoma służył w 185 eskadrze myśliwców przechwytujących (185th Fighter Interceptor Squadron) w korpusie lotniczym Gwardii Narodowej stanu Oklahoma (Oklahoma Air National Guard).
1959 – ukończył stanowy Uniwersytet Oklahomy, uzyskując licencjat z inżynierii lotniczej.
1961–1962 – w bazie lotniczej Mansfield był dowódcą i pilotem 164 eskadry myśliwców taktycznych (164th Tactical Fighter Squadron) korpusu lotniczego Gwardii Narodowej stanu Ohio (Ohio Air National Guard).
1964 – ukończył Szkołę Pilotów Doświadczalnych Aeronautyki (Aerospace Research Pilot School) w bazie lotniczej Edwards w Kalifornii
1963–1966 – pracował jako pilot doświadczalny NASA w Flight Research Center w bazie lotniczej Edwards.
4 kwietnia 1966 – zakwalifikował się do piątej grupy astronautów NASA (NASA 5).
Był w załodze wspomagającej podczas misji Apollo 9, a później został przeniesiony do załogi rezerwowej statku Apollo 8 w miejsce Jamesa Lovella, który otrzymał przydział do załogi podstawowej.
11–17 kwietnia 1970 – uczestniczył w locie kosmicznym Apollo 13.
Później został wyznaczony dowódcą załogi rezerwowej misji Apollo 16 oraz dowódcą załogi podstawowej lotu Apollo 19, który jednak został skreślony z programu Apollo z powodu cięć budżetowych.
1973–1976 – był asystentem technicznym dyrektora programu Space Shuttle.
24 lutego 1976 – został dowódcą jednej z dwóch dwuosobowych załóg, które od czerwca do października 1977 miały przeprowadzać próby podejścia i lądowania (Approach and Landing Test – ALT) wahadłowca Enterprise.
12 sierpnia 1977 – Fred Haise i Charles Gordon Fullerton wykonali pierwszy samodzielny lot wahadłowca Enterprise w atmosferze ziemskiej. Pojazd został oddzielony od Boeinga 747 na wysokości ponad 7500 m i wylądował bezpiecznie na Ziemi. Później obaj wykonali jeszcze dwie takie próby.
17 marca 1978 – został dowódcą trzeciego doświadczalnego lotu wahadłowca (Orbital Flight Test-3), którego zadaniem miało być dostarczenie na stację kosmicznąSkylab dodatkowych silników. Przy ich pomocy planowano podwyższyć orbitę stacji kosmicznej. Lot jednak nie odbył się, ponieważ Skylab szybciej niż zakładano tracił wysokość i w lipcu 1979 spłonął w atmosferze ziemskiej. Wahadłowce nie były wtedy jeszcze gotowe do eksploatacji.
Czerwiec 1979 – odszedł z NASA.
Apollo 13
Statek Apollo 13 wystartował 11 kwietnia 1970. W skład załogi wchodzili: James Lovell – dowódca misji, Jack Swigert – pilot modułu dowodzenia „Odyssey” i Haise – pilot modułu księżycowego „Aquarius”. Celem misji było lądowanie Lovella i Haise'a na Księżycu w okolicy krateru Fra Mauro.
13 kwietnia 1970 w drodze na Księżyc i odległości 328 000 km od Ziemi w module serwisowym Apolla 13 eksplodował zbiornik z tlenem. W Houston usłyszano wówczas pamiętne: „Houston, mamy problem” (Houston, we've had a problem). W rezultacie kolejne lądowanie człowieka na Srebrnym Globie okazało się niemożliwe. Najistotniejszym problemem stało się bezpieczne sprowadzenie załogi na Ziemię. Astronauci, wykorzystując moduł księżycowy i jego zapasy powietrza oraz akumulatory, okrążyli Księżyc i skierowali statek w kierunku Ziemi. Po licznych perypetiach 17 kwietnia pomyślnie wodowali na Oceanie Spokojnym. Była to prawdopodobnie najtrudniejsza misja w historii lotów załogowych zarówno dla załogi, jak i Centrum Kontroli Lotów.
Załoga Apollo 13 wciąż zachowuje rekord największej odległości od Ziemi (400 171 km), na jaką oddalili się astronauci w statku kosmicznym.
Po opuszczeniu NASA
1979–1996 – pracował w firmie Grumman Aerospace Corporation. Początkowo był wiceprezesem ds. programów kosmicznych. Później został prezesem Serwisu Technicznego Grummana (Grumman Technical Services) w Titusville na Florydzie oraz Światowego Serwisu Statków Powietrznych Northrop (Northrop Worldwide Aircraft Services) w Lawton w Oklahomie.
