| |
| Data i miejsce urodzenia |
przed 7 czerwca 1724 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
Franz Anton Maulbertsch (ochrzczony 7 czerwca 1724 w Langenargen nad Jez. Bodeńskim, zm. 8 sierpnia 1796 w Wiedniu) – austriacki malarz i grafik okresu rokoka i klasycyzmu.
Inne wersje nazwiska: Maulpertsch, Maulbersch, Malbertz
Od 1739 przebywał w Wiedniu, gdzie był uczniem P. van Roya. W l. 1739-45 i 1749-50 studiował u Paula Trogera w Kaiserliche Akademie. W 1759 został jej członkiem, a w 1770 profesorem. Od 1770 należał do Akademii Miedziorytników. Działał w Austrii, Czechach i na Węgrzech.
Malował freski w kościołach, klasztorach i pałacach (ponad 50 dekoracyjnych zespołów ściennych), liczne obrazy ołtarzowe, portrety oraz sceny mitologiczne i rodzajowe. Pod koniec życia zajmował się akwafortą.
Wykonał freski m.in. w kościele pijarów w Wiedniu (1753), kościele parafialnym w Sümeg (1758), pałacu w Halbturn (1765), kościele parafialnym w Schwecht (1764), Starym Uniwersytecie w Wiedniu (1766-67), rezydencji w Innsbrucku (1775-76), katedrze w Györ (1772-81), bibliotece klasztornej na Strahovie w Pradze (1794).
Do 1765 tworzył w manierze rokokowej (ekspresja, dynamizm, subtelny koloryt, bogate efekty świetlne), w późniejszych latach łączył je z elementami klasycyzmu (większa równowaga, statyczność kompozycji, ograniczenie liczby postaci).
Jego styl był wynikiem różnorodnych oddziaływań, m.in. Paula Trogera, Johanna Michaela Rottmayra, a także malarstwa weneckiego, flamandzkiego (Peter Paul Rubens) i holenderskiego (Rembrandt).
