Państwo | |
---|---|
Administracja zdecentralizowana | |
Region | |
Jednostka regionalna | |
Gmina | |
Populacja (2011) • liczba ludności |
|
Kod pocztowy |
21054 |
Położenie na mapie Grecji ![]() | |
![]() |
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Typ |
kulturowy |
Spełniane kryterium |
I, II, III, IV, VI |
Numer ref. | |
Region[b] |
Europa i Ameryka Północna |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę |
1988 |
Epidauros (gr. Ασκληπιείο Επιδαύρου, Asklīpieío Epídayroy trl., Asklipiio Epidawru trb.; gr. Επίδαυρος, Epídayros trl., Epidawros trb.; dawny polski egzonim: Epidaur) – miejscowość w Grecji, w administracji zdecentralizowanej Peloponez, Grecja Zachodnia i Wyspy Jońskie, w regionie Peloponez, w jednostce regionalnej Argolida. Siedziba gminy Epidauros. W 2011 roku liczyła 19 mieszkańców[1].
Epidauros było starożytnym greckim miastem w Argolidzie na Peloponezie nad Zatoką Sarońską, obecnie jest stanowiskiem archeologicznym.
W Epidauros od VI wieku p.n.e. do IV wieku n.e. istniało najsłynniejsze sanktuarium Asklepiosa (Asklepiejon) w świecie antycznym, którego kult zastąpił wcześniejszy na tym miejscu kult Apollina Maleatasa[2]. Wykopaliska archeologiczne, systematycznie prowadzone od 1879 do 1974 przez archeologów greckich, wspomaganych przez badaczy francuskich, odsłoniły imponujące ruiny świętego okręgu (temenosu).
Według legendy, gdy w 293 p.n.e. szalała w Rzymie zaraza, księgi sybillińskie nakazały sprowadzić z Epidauros (rzymskiego Epidaurus) uzdrawiającego boga Asklepiosa (Eskulapa). Specjalna delegacja wysłana do Epidauros sprowadziła do Rzymu świętego węża, symbolizującego boga. Na Polu Marsowym wąż wśliznął się do rzeki Tyber i popłynął na wysepkę Tyberyjską, gdzie zniknął, wskazując w ten sposób miejsce budowy świątyni, ukończonej w 290 p.n.e.
Najważniejsze budowle temenosu to:
Wokół świątyni Asklepiosa i wzdłuż świętej drogi, znajdowały się półkoliste eksedry dla kuracjuszy, pomniki wotywne i stele z opisami cudownych uzdrowień.
W najbliższym sąsiedztwie okręgu zbudowano liczne budowle użytkowe:
Na wschód od propylei w okresie wczesnochrześcijańskim zbudowano bazylikę, której pozostałości zachowały się do dnia dzisiejszego.