 E. Wilson | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Narodowość |
amerykańska |
| Język |
angielski |
| Dziedzina sztuki |
literatura |
| Epoka |
XX w. |
Edmund Wilson (ur. 8 maja 1895 w Red Bank, zm. 12 czerwca 1972 w Talcottville w stanie Nowy Jork[1]) – amerykański krytyk literacki, pisarz i dziennikarz[2][3].
Był jedynakiem. Jego ojciec, Edmund Wilson senior, był cenionym prawnikiem[3]. Edmund Wilson był jedną z najbardziej wpływowych postaci amerykańskiego życia literackiego. Był redaktorem Vanity Fair (1920–21) i The New Republic (1926–31), a także głównym recenzentem literackim The New Yorkera (1944–48)[2]. Tworzył socjologiczne i psychoanalityczne interpretacje współczesnej literatury anglosaskiej. Cenione było jego studium o symbolice w XX-wiecznej literaturze europejskiej i amerykańskiej Axel's Castle (1931)[2][4]. Był też autorem pracy poświęconej genezie rewolucji październikowej pt. To the Finland Station (1940) oraz szkiców, esejów, recenzji i reportaży. Pisał także powieści, opowiadania, dwie autobiografie i wspomnienia. Jego pierwszą powieścią była I Thought of Daisy (1920)[4].
Wielokrotnie dawał wyraz swoim lewicowym przekonaniom, a w latach 30. XX wieku wyraźnie zbliżył się do komunizmu. Pod wpływem informacji o zbrodniach stalinowskich zajął jednak ostatecznie stanowisko antysowieckie, czemu dał wyraz w pracach Travels in Two Democraties z 1936 oraz To the Finland Station z 1940[1].