 Federer podczas PŚ w Zakopanem 2008 | |||||||
| Data i miejsce urodzenia |
20 lutego 1955 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
30 maja 2012 | ||||||
| Reprezentacja | |||||||
| Inne nagrody | |||||||
| |||||||
Eduard „Edi” Federer (ur. 20 lutego 1955 r. w Mühlbach am Hochkönig, zm. 30 maja 2012 r.[1] w Pfarrwerfen) – austriacki skoczek narciarski. W 1979 r. zakończył karierę jako sportowiec. Właściciel przedsiębiorstwa „Edi Federer Sportmarketing”, zajmującego się reprezentowaniem zawodników i drużyn sportowych wobec organizacji gospodarczych zainteresowanych sponsoringiem oraz reklamowaniem się poprzez sport[2].
Jego największym sukcesem było zajęcie drugiego miejsca w klasyfikacji generalnej 23. Turnieju Czterech Skoczni (6. miejsce w Oberstdorfie, 4. miejsce w Garmisch-Partenkirchen, 2. miejsce w Innsbrucku i 5. miejsce w Bischofshofen).
W 1975 wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich, gdzie zajął 15. miejsce[3].
Zwyciężył w Turnieju Szwarzwaldzkim w 1978[4].
Po zakończeniu kariery skoczka był menedżerem między innymi Andreasa Goldbergera (w latach 1992–2003), Adama Małysza (od 2001) i Thomasa Morgensterna (od 2003).
Do Polski zaprosił w 1996 austriackiego menedżera Ediego Federera Czech Pavel Mikeska, ówczesny trener kadry polskich skoczków. Mikeska powiedział wówczas Federerowi, że „ma skoczka o wielkim potencjale”. Chodziło wtedy o 18-letniego wówczas Adama Małysza[5]. To również Edi Federer namówił salzburskiego przemysłowca Dietricha Mateschitza, właściciela koncernu Red Bull, by ten zainteresował się skokami narciarskimi i „do licznej grupy sponsorowanych sportowców włączył Adama Małysza”[6].
Zmarł po dwóch latach zmagań z niezidentyfikowaną przez lekarzy chorobą układu nerwowego[7]. Lekarze przyczynę śmierci zdiagnozowali jako uszkodzenie układu nerwowego[8].