Dzika kaczka (oryg. Vildanden) – sztuka napisana w 1884 roku przez norweskiego dramaturga Henrika Ibsena.
Podobnie jak w dramatach Upiory i Wróg ludu tematem utworu jest walka o prawdę. Ibsen ujmuje tu sprawę zupełnie inaczej niż w swoich wcześniejszych dziełach: młodzieniec z reformatorskimi zapędami, Gregers Werle, który głosi potrzebę absolutnego i bezwzględnego unikania wszelkiego fałszu, zostaje niemal skompromitowany. Główny bohater jest przedstawiony w sposób ironiczny, z pewną dozą gorzkiego sarkazmu. Problematyka społeczna jest w tym dziele dalekim tłem dla ukazania konfliktu psychologicznego i ideowego[1].
Dzieło zostało przez krytyków uznane zgodnie za jedno z najciekawszych w twórczości dramatopisarza. Jest ono czasem nazywane komedią z tragicznym zakończeniem[2].