Pudełko gry w edycji Bild Interactive (z lewej) wraz z konsolą PlayStation, akcesoriami do niej i innymi pudełkami gier | |||
Producent |
Reflections Interactive | ||
---|---|---|---|
Wydawca |
GT Interactive | ||
Dystrybutor |
PL: LEM[1] | ||
Seria gier | |||
Projektant |
Martin Edmonson | ||
Scenarzysta |
Maurice Suckling | ||
Kompozytor |
Allister Brimble | ||
Data wydania |
| ||
Gatunek | |||
Tryby gry | |||
Kategorie wiekowe |
PC: | ||
Język | |||
Wymagania sprzętowe | |||
Platforma |
PlayStation, PC (Windows 95/98/XP, Macintosh), Game Boy Color, iPhone | ||
Nośniki | |||
Wymagania |
Pentium II 350 MHz, 64 MB RAM, akcelerator 3D[2] | ||
Kontrolery | |||
Kontynuacja |
Driver 2 (2000) |
Driver (w Stanach Zjednoczonych wydany pod tytułem Driver: You Are the Wheelman[16], w Japonii wydany jako Driver ~潜入!カーチェイス大作戦~[17], Driver: Sennyuu! Car Chase Daisakusen[18]) – komputerowa gra akcji, pierwsza część z serii gier Driver. Gracz wciela się w postać policjanta Tannera, który przenika do świata przestępczego. Jego zadaniem jest rozpracowanie międzynarodowej szajki zajmującej się kradzieżami samochodów.
Gra została wydana w wersji na komputery osobiste i konsolę PlayStation w 1999 roku. Rok później odbyła się premiera na urządzenie przenośne Game Boy Color. W 2009 roku gra została wydana przez Gameloft na iPhone.
W 1999 roku gra otrzymała nagrodę Best of E3 Game Critics w kategorii Best Racing. W 2002 roku zajęła 12. miejsce w rankingu Top 25 Games of All Time organizowanym przez IGN.
Gracz wciela się w postać policjanta Tannera, który ma za zadanie przedostać się do szeregów grupy przestępczej. By dostać się do grupy, Tanner musi przejść przygotowany przez nią trening i udowodnić, że ma odpowiednie umiejętności i będzie dobrze wykonywać swoją pracę. Po jego zaliczeniu otrzymuje pierwsze zadanie do wykonania w Miami. Po ukończeniu części fabularnej gry, Tanner może poruszać się po czterech szczegółowo odwzorowanych miastach: Nowym Jorku, Miami, San Francisco i Los Angeles, znajdujących się w Stanach Zjednoczonych. Po zakończeniu gry lub zastosowaniu kodów zostaje odblokowane brytyjskie miasto Newcastle, gdzie znajduje się siedziba twórców gry[2][19].
Gra oferuje trójwymiarowy wygląd[20]. Po zakończeniu misji uaktywniona zostaje opcja montażu filmu z kamer zewnętrznych, który przedstawia działania podczas misji[2]. Oprócz gracza ulicami miast jeżdżą inni kierowcy, przestrzegający przepisów ruchu drogowego[21] i posiadający sztuczną inteligencję[20]. W grze na skrzyżowaniach znajduje się pracująca sygnalizacja świetlna[21]. Wszystkie ulice w grze są proste i przecinają się[22]. Bohater przyjmuje zlecenia od lokalnych gangsterów[20]. Pomyślne wykonanie misji jest nagradzane powtórką z akcji. Podczas jazdy na ekranie widoczne są dwa wskaźniki: Zniszczenie (ang. Damage), odpowiadający za uszkodzenia samochodu, oraz Przestępstwo (ang. Felony), pokazujący ile gracz popełnił przestępstw i wykroczeń[21]. Podczas gry w prawym dolnym rogu ekranu znajduje się mała mapa, która pokazuje aktualną pozycję gracza oraz pozycje radiowozów[12]. Po chodnikach poruszają się ludzie. Niemożliwe jest ich przejechanie, gdyż zawsze zdążą uciec[22]. Podczas gry odtwarzana jest muzyka funkowa z lat 70.[12] Podczas jazdy możliwe jest przełączanie widoków kamery[20]. Gra dostępna jest w pełnej angielskiej wersji językowej (napisy w innych językach)[2].
Gra oferuje następujące tryby: Undercover (tryb fabularny), Take a ride (przejażdżka po dostępnych miastach), Pursuit (pościg), Getaway (ucieczka przed pościgiem), Cross-Town Checkpoint (jazda na czas wyznaczoną trasą), Trail Blazer (jazda na czas z dodawanym czasem), Survival (unikanie szarży policji), Dirt Track (omijanie słupków na trasie), Carnage (niszczenie poruszających się aut)[20].
Przed rozpoczęciem części fabularnej, tzn. trybu Undercover, na parkingu podziemnym gracz musi wykonać dziewięć zadań w ciągu jednej minuty, są to: Burnout (ruszenie z piskiem opon), Speed (osiągnięcie pewnej prędkości), Handbrake (hamowanie hamulcem ręcznym przed ścianą), Reverse 180 (obrót samochodu o 180 stopni przy jeździe wstecz), Slalom (slalom między kolumnami), Lap (okrążenie garażu), Brake test (ostre hamowanie), 360 (obrót o 360 stopni), 180 (obrót o 180 stopni)[20]. W wersji na przenośną konsolę Game Boy Color tryb ten został pominięty[23].
Driver jest pierwszą grą serii o tym samym tytule wyprodukowaną przez Reflections Interactive. Do prac nad grą zaangażowano między innymi producenta Pete'a Hawleya, projektanta Martina Edmonsona oraz scenarzystę Maurice'a Sucklinga[24].
Wersja demonstracyjna gry została udostępniona do pobrania 5 sierpnia 1999 roku[25]. 30 września 1999 roku gra została wydana przez GT Interactive na komputery osobiste pod system Windows[2]. W wersji na system Macintosh gra została wydana 15 grudnia 1999 roku przez MacSoft[3]. Gra w wersji na konsolę PlayStation została wydana 30 czerwca 1999 roku. Wydanie na przenośną konsolę Game Boy Color miało miejsce przez wydawcę Crawfish Interactive w kwietniu 2000 roku. 14 sierpnia 2008 roku gra została wydana w usłudze PlayStation Network[5]. 8 grudnia 2009 roku gra została wydana w wersji na smartfon iPhone przez Gameloft[7].
Gra w wersji na komputery osobiste doczekała się kilku ponownych wydań. W 2000 roku gra została wydana w edycji Best of. W 2004 roku została wydana wersja PC Gamer Presents, a rok później Sold Out[16] i Nowa eXtra Klasyka[26]. Gra została ponownie wydana również na PlayStation. W 2001 roku gra została wydana w edycji Best of Infogrames. W tym samym roku została wydana wersja Greatest Hits. Rok później została wydana wersja Spike Library #007[27]. W 2004 roku gra została wydana przez w kompilacji z grą Driver 2[28].
| ||||||||||||
|
Driver w wersji na komputery osobiste został pozytywnie przyjęty przez recenzentów, osiągając według agregatora GameRankings średnią wynoszącą 79,05% maksymalnych ocen[19]. Erik Wolpaw z serwisu GameSpot chwalił jej oryginalność, scenariusze i odpowiedni poziom trudności. Twierdził, że uruchomienie misji nigdy nie było dla niego frustrujące, a gra daje dużo zabawy oraz ma swój klimat[31]. Mike Morrissey z IGN stwierdził, że grafika gry, pomimo wymagania stosunkowo zaawansowanego komputera, jest dobra. Według niego również model jazdy, jak i fizyka są bardzo dobre, muzyka jest przyzwoita, a udźwiękowienie – ponadprzeciętne[12].
Erik Wolpaw z serwisu GameSpot skrytykował grafikę mówiąc, że jest ona dobra, ale nie można jej porównywać z grafiką gry Midtown Madness. Krytykował też tekstury budynków mówiąc, że są one często niewyraźne i powtarzane, miasto jest toporne, muzyka nieciekawa, a grze brakuje trybu gry wieloosobowej[31]. Mike Morrissey z IGN skrytykował pojawiające się w grze przerywniki filmowe. Według niego są one nieciekawe. Ponadto blokady policji pojawiają się znikąd, a grze brakuje trybu gry wieloosobowej[12].
Gra w wersji na konsolę PlayStation została pozytywnie przyjęta przez recenzentów, osiągając według agregatora GameRankings średnią wynoszącą 87,52% maksymalnych ocen[35]. Ben Silverman z serwisu Game Revolution chwalił realizm i głębię gry, rewolucyjną funkcję powtórek, doskonałą fizykę samochodu, ruch uliczny oraz jej grywalność[21]. Ryan Mac Donald z GameSpot porównał grę do Grand Theft Auto, z tą różnicą, że Driver został stworzony w technologii 3D, a gracz nie może wychodzić z samochodu. Graficznie według niego gra wygląda dobrze, ale samochody, obiekty i środowisko wyglądają trochę topornie. Z dystansu widać również piksele, ale te elementy wyostrzają się, gdy gracz zaczyna się do nich zbliżać[30]. Doug Perry z IGN w recenzji napisał, że programiści gry stworzyli grę, wykorzystując pełną moc konsoli. Według niego fizyka gry jest fantastyczna, a grafika – bardzo dobra[33].
Ben Silverman z serwisu Game Revolution negatywnie ocenił grafikę. Według niego gra wykorzystuje pełną moc PlayStation, jednak z tego powodu występują w niej błędy[21]. Ryan Mac Donald z GameSpot stwierdził, że głosy postaci w grze są niedobre[30]. Doug Perry z IGN w swej recenzji skrytykował długi czas ładowania gry, błędy podczas rozgrywki oraz przeskoki w płynności gry[33].
Gra w wersji na przenośną konsolę Game Boy Color została przyjęta przez recenzentów najgorzej, spośród wszystkich wersji gry, osiągając według agregatora GameRankings średnią wynoszącą 75,5% maksymalnych ocen[36]. Frank Provo z GameSpot w recenzji napisał, że gra jest godna pochwały za grywalność i jej efekty wizualne oraz dźwięk[32]. Craig Harris z IGN chwalił model jazdy. Skrytykował jednak to, że miasta są płaskie[23].
Według strony internetowej VGChartz włącznie do 18 sierpnia 2012 roku sprzedanych zostało 6 270 000 egzemplarzy gry Driver w wersji na PlayStation, w tym 3 110 000 w Ameryce Północnej, 2 800 000 w Europie oraz 20 000 w Japonii[39].
Rok | Nagroda | Kategoria | Nominacja |
---|---|---|---|
1999 | Best of E3 Game Critics Award | Best Racing | Gra komputerowa[40] |
Rok | Organizacja | Ranking | Wynik |
---|---|---|---|
2002 | IGN | Top 25 Games of All Time | 12. miejsce[41] |