Ten artykuł od 2015-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon ((Dopracować)) z tego artykułu.
zasada działania uproszczonego dalmierza optycznego stosowanego w aparatach fotograficznych
1. ruchomy pryzmat
2. lustro
3. obiekt
Dalmierz optyczny niszczyciela ORP Wicher
Dalmierz ДЯ-6 (translit.: DIA-6, trans.: DÂ-6) służący do wyznaczenia odległości i wysokości celu, oraz współrzędnych kątowych: azymut i elewacja dla artylerii przeciwlotniczej. Baza - 3 m. Parametry pomiaru: odległość - od 2000 do 50000 m, wysokość - od 200 do 20000 m, elewacja celu --4 - 00 (-24°) to 15-00 (90°). Parametry optyczne: powiększenie - 8x, pole widzenia - 7° 30 '. Waga - 205 kg. Produkcja ZSRR, 1945.
Muzeum artylerii, wojsk inżynieryjnych i łączności, Petersburg

Dalmierz (odległościomierz) – przyrząd służący do pomiaru odległości bez potrzeby jej przebywania[1].

Dalmierze optyczne

Działanie dalmierza optycznego polega na obserwacji przedmiotu za pomocą dwu prawie równoległych obiektywów, umieszczonych na tzw. bazie i pomiarze kąta paralaksy osi optycznych obu obiektywów.

Kąt paralaksy ϕ, w przybliżeniu małych kątów (tj. gdy sin(ϕ) ≈ ϕ, gdzie ϕ wyrażone w radianach), jest odwrotnie proporcjonalny do odległości do celu. Istnieją dalmierze optyczne koincydencyjne (jednookularowe) i stereoskopowe (dwuokularowe).

Ze względu na zastosowania wyróżnia się dalmierze optyczne topograficzne i artyleryjskie (dokładniejsze). W dalmierzowych aparatach fotograficznych stosuje się uproszczone dalmierze optyczne.

Dalmierze elektromagnetyczne

Dalmierz elektromagnetyczny – pomiar odległości przeprowadza się na podstawie pomiaru czasu, w jakim powraca sygnał radiowy wyemitowany w kierunku przedmiotu (dalmierz impulsowy), lub na podstawie różnicy faz fal elektromagnetycznych: emitowanej i rejestrowanej (dalmierz o fali ciągłej).

Dalmierze elektromagnetyczne wykorzystywane są w radiolokacji, radiogeodezji oraz radionawigacji. Istnieje wiele rozwiązań konstrukcyjnych i systemów dalmierzy, np. dalmierz świetlny, dalmierze interferencyjne: ruchomy interferometr radiowy (radiolag), sonda fazowa, dalmierze o nieruchomym obrazie interferencyjnym, dalmierze cyfrowe.

Dalmierze elektromagnetyczne dzielą się na:

W pomiarach liniowych w geodezyjnych osnowach szczegółowych mierzone są długości rzędu kilkuset metrów do kilku kilometrów, więc do tego celu wykorzystywane są dalmierze elektrooptyczne, które dzielą się na:

Dalmierze laserowe

Dalmierz laserowy Bosh GLM 30
 Osobny artykuł: Dalmierz laserowy.

Atestacja dalmierzy geodezyjnych

Do celów oficjalnych w Polsce przepisy wymagają aby dalmierz posiadał następujące świadectwa:

Atestacja obejmuje wyznaczenie:

Przy badaniu dalmierza osiąga się dokładności 5·10-6 (0,5 mm/km).

Zalegalizowana krajowa baza długościowa znajduje się w Polsce na lotnisku Bemowo.

Przypisy

  1. E. Pileński, J. Witkowski, A. Wołoczowski. Dalmierz laserowy do zastosowań robotycznych. „Pomiary Automatyka Kontrola”. 45 (8), s. 43-47, 1999. ISSN 1427-9126.