Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia |
Arsenal de Rochefort, Rochefort |
Położenie stępki |
kwiecień 1883 |
Wodowanie |
17 maja 1885 |
Marine nationale | |
Wejście do służby |
listopad 1886 |
Wycofanie ze służby |
1907 |
Los okrętu | |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
normalna: 1229 ton |
Długość |
68 m między pionami |
Szerokość |
9 m |
Zanurzenie |
4,7 m |
Materiał kadłuba | |
Napęd | |
2 maszyny parowe 4 kotły cylindryczne moc 3000 KM 2 śruby | |
Prędkość |
17,5 węzła |
Zasięg |
2800 Mm przy 10 w. |
Uzbrojenie | |
5 dział kal. 100 mm L/26 (5 x I) 4 działa kal. 47 mm L/40 (4 x I) 6 rewolwerowych dział kal. 37 mm L/20 (6 x V) | |
Wyrzutnie torpedowe |
4 × 350 mm |
Opancerzenie | |
pokład 40 mm | |
Załoga |
156 |
Condor – francuski krążownik torpedowy z lat 80. XIX wieku, jedna z czterech zbudowanych jednostek typu Condor. Okręt został zwodowany 17 maja 1885 roku w stoczni Arsenal de Rochefort w Rochefort, a do służby w Marine nationale przyjęto go w listopadzie 1886 roku. Jednostka została skreślona z listy floty w 1907 roku i następnie złomowana.
Krążowniki torpedowe typu Condor[a] zaprojektowano jako niewielkie, jednokominowe jednostki o dziobach i rufach w kształcie pługa i trzech masztach (później jeden z nich usunięto)[1][2] . Kadłuby jednostek wykonano ze stali[3].
„Condor” zbudowany został w stoczni Arsenal de Rochefort[1][2] . Stępkę okrętu położono w kwietniu 1883 roku, a zwodowany został 17 maja 1885 roku[2][4]. Koszt budowy jednostki wyniósł w przeliczeniu 80 000 £[3].
Okręt był niewielkim krążownikiem torpedowym[1][2] . Długość między pionami wynosiła 68 metrów, szerokość całkowita 9 metrów, zaś maksymalne zanurzenie 4,7 metra[1][2] . Wyporność normalna wynosiła 1229 ton[1][2][b]. Okręt napędzany był przez dwie maszyny parowe o łącznej mocy 3000 KM, do których parę dostarczały cztery cylindryczne kotły[1][2][c]. Maksymalna prędkość napędzanej dwiema śrubami jednostki wynosiła 17,5 węzła[1][2][d]. Okręt zabierał maksymalnie 160 ton węgla, co zapewniało zasięg wynoszący 2800 Mm przy prędkości 10 węzłów[1][2] .
Główne uzbrojenie artyleryjskie jednostki składało się z pięciu pojedynczych dział kalibru 100 mm L/26 M1881, umieszczonych na górnym pokładzie w ambrazurach (dwa przednie), sponsonach (dwa kolejne) i na rufie[1][2] . Oprócz tego na okręcie zainstalowano cztery pojedyncze działa Hotchkiss M1885 L/40 kal. 47 mm i sześć rewolwerowych dział kal. 37 mm L/20 M1885[1][2] . Okręt wyposażony był w cztery wyrzutnie torped kal. 350 mm[1][2][e].
Wypukły stalowy pokład pancerny miał grubość 40 mm, a nad maszynownią znajdował się koferdam i pokład przeciwodłamkowy[1][2] .
Załoga okrętu składała się z 156 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][f].
„Condor” został przyjęty do służby w Marine nationale w listopadzie 1886 roku[1][2] . W latach 90. XIX wieku z pokładu okrętu usunięto wszystkie wyrzutnie torped[2] . Jednostka została wycofana ze służby w 1907 roku, a następnie złomowana[1][4].