 Chris Sarandon (2017) | |
| Imię i nazwisko |
Christopher Sarandon |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 lipca 1942 |
| Zawód |
aktor, producent filmowy |
| Współmałżonek |
Susan Sarandon |
| Lata aktywności |
od 1965 |
Christopher Sarandon (ur. 24 lipca 1942 w Beckley) – amerykański aktor i producent filmowy.
Odtwórca roli zdenerwowanego transseksualnego kochanka nowojorskiego rabusia (Al Pacino) w opartym na autentycznych wydarzeniach dramacie sensacyjnym Sidneya Lumeta Pieskie popołudnie (Dog Day Afternoon, 1975), za którą zdobył nominację do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego[1], Złotego Globu dla najlepszego debiutu roku i Nagrody Stowarzyszenia Nowojorskich Krytyków Filmowych dla najlepszego aktora drugoplanowego.
Urodził się w Beckley w stanie Wirginia Zachodnia jako syn greckich imigrantów restauratorów – Cliffie Marii (z domu Cardullias)[2] i Christophera „Chrisa” Sarandona[3]. Jego ojciec, którego pierwotnie nazwisko brzmiało Sarondonedes, urodził się w greckiej rodzinie w Stambule w Turcji[4]. Jego matka opiekowała się dziećmi Natalie Wood, muzyka Herba Alperta i podupadającą Ritą Hayworth[2]. Dorastał w Beckley, w stanie Wirginia Zachodnia. W wieku dorastania grał na bębnach i śpiewał z lokalnym zespołem The Teen Tones, podróżując z legendami muzycznymi takimi jak Bobby Darin i Gene Vincent. W 1960 ukończył Woodrow Wilson High School w Beckley. W 1964 został absolwentem Uniwersytetu Wirginii Zachodniej z wynikiem magna cum laude. Następnie podjął studia teatralne na Catholic University of America w Waszyngtonie, gdzie poznał swoją przyszłą żonę aktorkę Susan Sarandon[5].
W 1965 zadebiutował na scenie regionalnego teatru Long Wharf Theatre Company w New Haven w Connecticut w roli Jacka Huntera w sztuce Tennessee Williamsa Tatuowana róża (The Rose Tattoo)[6]. W 1968 przeprowadził się do Nowego Jorku i po raz pierwszy pojawił się na małym ekranie w roli doktora Toma Halversona w operze mydlanej CBS Guiding Light (1969–1973)[7]. Po udziale w dwóch telefilmach – horrorze Szatańskie morderstwa (The Satan Murders, 1974) i komedii ABC Czwartkowa gra (Thursday’s Game, 1974) u boku Boba Newharta i Gene’a Wildera, w dreszczowcu Dziewczyna z reklamy (Lipstick, 1976) wcielił się w postać nauczyciela muzyki, który za brutalny gwałt modelki (Margaux Hemingway) zostaje ostatecznie uniewinniony[8].
Mimo odnoszonych sukcesów ekranowych, Sarandon skupił się bardziej na pracy scenicznej, występując na Broadwayu w musicalu Rothchildowie (The Rothchilds, 1970–1972)[9] z Jill Clayburgh. Potem zastąpił Raúla Julię w komedii autorstwa Williama Shakespeare’a Dwaj panowie z Werony (The Two Gentlemen of Verona, 1971–1973). Sarandon kontynuował pracę w teatrze w przedstawieniach: Ocenzurowane sceny King Konga (Censored Scenes From King Kong, 1980)[9], Nick i Nora (Nick & Nora, 1991)[9], Światło na werandzie (The Light in the Piazza, 2005–2006)[9] jako Signor Naccarelli przy Lincoln Center na Manhattanie oraz festiwalach szekspirowskich i George’a Bernarda Shaw w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. W 1977 wystąpił w roli Toma Wintermoutha w produkcji off-Broadwayowskiej Marco Polo Sings a Solo[10] z Madeline Kahn, Joelem Greyem i Sigourney Weaver. W 2016 występ jako Anton Czechow, Piotr Czajkowski, Lew Tołstoj, Mikołaj II Romanow, Aleksandr Głazunow i Mistrz w spektaklu Preludia przyniósł mu nominację do nagrody Lucille Lortel dla wybitnego aktora drugoplanowego w musicalu[10]. W 2007 powrócił na Broadway w roli Comte de Guiche w komedii Cyrano de Bergerac[9] z Jennifer Garner i Kevinem Kline.
Na małym ekranie był wiarygodny jako Jezus Chrystus w telewizyjnym dramacie CBS Dzień, w którym umarł Chrystus (The Day Christ Died, 1980)[11]. Doskonale sprawdził się w roli w wampira z sąsiedztwa, hipnotyzującego urzekającym mistycznym urokiem w klasycznym horrorze Postrach nocy (Fright Night, 1985), za którą zdobył nominację do nagrody Saturna dla najlepszego aktora. W baśni Roba Reinera Narzeczona dla księcia (The Princess Bride, 1987) został obsadzony w roli księcia Humperdincka. Jego kreacja odnoszącego sukcesy aktora telewizyjnego Bena Kline’a wcielającego się w ocalałego z Holokaustu Radnótiego Miklósa w historycznym dramacie wojennym Wymuszony marzec (Forced March, 1990) została zauważona przez krytyków[5]. Pojawił się w teledysku do utworu „Hands Clean” (2002) w wykonaniu piosenkarki Alanis Morissette.
16 września 1967 zawarł związek małżeński z aktorką Susan Sarandon. W 1979 doszło do rozwodu[12]. 4 października 1980 poślubił modelkę Lisę Ann Cooper[6], z którą ma syna Michaela oraz dwie córki – Stephanie i Alexis (ur. 1984)[13]. W 1989 rozwiódł się. W 1994 ożenił się po raz trzeci z Joanną Gleason[6].
