gromada | |||
1954–1973 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
5 października 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
|
Chodel – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Chodel z siedzibą GRN w Chodlu utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie lubelskim w woj. lubelskim na mocy uchwały nr 12 WRN w Lublinie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Chodel, Zastawki, Borów wieś, Jeżów, Trzciniec, Budzyń, Huta Borowska i Majdan Borowski oraz miejscowość Kawęczyn z dotychczasowej gromady Ratoszyn I ze zniesionej gminy Chodel w powiecie lubelskim, ponadto obszary dotychczasowych gromad Adelina i Osiny ze zniesionej gminy Godów w powiecie puławskim w tymże województwie[6]. Dla gromady ustalono 27 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
1 stycznia 1956 gromada weszła w skład nowo utworzonego powiatu bełżyckiego w tymże województwie[8].
1 stycznia 1962 do gromady Chodel włączono kolonię Borów ze zniesionej gromady Skrzyniec w tymże powiecie[9].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[10]. 1 stycznia 1973 – tym razem w powiecie bełżyckim – reaktywowano gminę Chodel[11] (od 1999 gmina Chodel znajduje się w powiecie opolskim w woj. lubelskim).