CV90
CV9040 należący do armii szwedzkiej
|
| Dane podstawowe
|
| Państwo
|
 Szwecja
|
| Producent
|
Hägglunds
|
| Typ pojazdu
|
Ciężki bojowy wóz piechoty
|
| Trakcja
|
gąsienicowa
|
| Załoga
|
3 osoby (kierowca, dowódca i działonowy) i 7 żołnierzy desantu
|
| Historia
|
| Prototypy
|
1988
|
| Produkcja
|
1991–?
|
| Dane techniczne
|
| Silnik
|
Scania V8 wysokoprężny 14 litrów (lub 16 litrów)
o mocy 410 kW (lub 595 kW), 2300 Nm
|
| Poj. zb. paliwa
|
550–1080 litrów (w zależności od wersji)
|
| Pancerz
|
stalowy, chroni przed pociskami kalibru 14,5–20 mm
dodatkowe opancerzenie ceramiczno-kevlarowe kadłuba i wieży MEXAS ma chronić przed 30-mm pociskami podkalibrowymi, granatnikami przeciwpancernymi piechoty i minami o masie ładunku do 10 kg
|
| Masa
|
własna 17–23 t (zależnie od wersji)
całkowita do 40 ton
|
| Osiągi
|
| Prędkość
|
70 km/h na drodze, 45 km/h w terenie
|
| Zasięg pojazdu
|
do 900 km
|
| Pokonywanie przeszkód
|
| Brody (głęb.)
|
1,5 m
|
| Rowy (szer.)
|
2,6 m
|
| Ściany (wys.)
|
1,1 m
|
| Dane operacyjne
|
| Uzbrojenie
|
armata 25-120 mm
bezzałogowa wieża bojowa 7.62 - 40 mm AGL
|
| Wyposażenie
|
| wyrzutnie granatów dymnych Galix
|
| Użytkownicy
|
| Szwecja, Holandia, Szwajcaria, Norwegia, Finlandia, Dania, Estonia, Ukraina
|
|
|
Combat Vehicle 90 (CV90) lub Stridsfordon 90 (Strf 90) – szwedzki bojowy wóz piechoty. Służy jako typowy bwp, ale jest również platformą dla pojazdów do innych zadań, czego przykładem są wersje uzbrojone w armaty kalibru 90, 105 lub 120 mm.
Historia konstrukcji
Na początku lat 80. szwedzka armia stwierdziła istnienie zapotrzebowania na nowy bojowy wóz piechoty, który zastąpiłby stare transportery gąsienicowe Pbv-302. W połowie lat 80. testowano m.in. dwa pojazdy brytyjskie: lekki czołg FV101 Scorpion oraz transporter Alvis Stormer. Nie spełniły one jednak szwedzkich oczekiwań i podjęto decyzję o stworzeniu nowego typu pojazdów o wspólnej bazie. Miały się do nich zaliczać: transporter opancerzony, bojowy wóz piechoty, wóz przeciwlotniczy, moździerz samobieżny, wóz dowodzenia i wóz obserwacyjny. Firmą odpowiedzialną za stworzenie pojazdu miała być szwedzka Hägglunds, a uzbrojenie miał opracować Bofors[1].
Nowe pojazdy musiały spełniać następujące założenia taktyczno-techniczne[1]:
- Dobra manewrowość i zdolność do pokonywania trudnego terenu przy masie bojowej ok. 20 t
- Duży zasięg ognia skutecznego przy zwalczaniu celów lekko i średnio opancerzonych
- Możliwość zastosowania PPK
- Możliwość zwalczania śmigłowców z odległości nie mniejszej niż zasięg PPK montowanych na śmigłowcach
- Duża odporność pancerza czołowego na pociski wystrzeliwane z działek BMP-2 i podobnych
- Duża odporność układu jezdnego na wybuchy min narzutowych
- Dobra mobilność operacyjna – dostosowanie do transportu kolejowego oraz drogowego
- Łatwość obsługi
- Duży potencjał rozwojowy – możliwość modyfikacji zwiększających sprawność bojową
Prototypy opracowano w roku 1988, a w latach 1989–1991 przeprowadzono testy bojowe. Zamówienie na CV90 złożono w roku 1991, a pierwsze pojazdy do armii szwedzkiej trafiły w roku 1993[2].
Konstrukcja
Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.
Opancerzenie
CV90 w podstawowej wersji wyposażony jest w stalowy pancerz mający chronić przed przeciwpancernymi pociskami kal. 14,5 mm. Wersję CV9030N wyposażono w dodatkowy ceramiczny pancerz MEXAS (chroni przed pociskami kal. 30 mm). Podwozie zostało skonstruowane tak, aby zmniejszyć skutki wybuchu min pod kadłubem[3].
CV90 może być wyposażony w ekran przeciwkumulacyjny.
Silnik
CV90 napędzany jest silnikiem DS14 Scania silnik V8 o mocy 407 kW (przy 2200 obr./min). Umożliwia on osiągnięcie przez pojazd prędkości maksymalnej 70 km/h[3]. W CV90 AMOS zastosowano silnik DI16 Scania o mocy 447,42 – 500 kW[4].
