![]() | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Artemisia umbelliformis | ||
Podgatunek |
bylica skalna | ||
Nazwa systematyczna | |||
Artemisia umbelliformis subsp. eriantha (Ten.) Vallès-Xirau & Oliva Brañas Vallès-Xirau & Oliva Brañas in Monogr. Inst. Pirenaico Ecol. (Jaca) 5. 1990. 328 1990[3] | |||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
![]() |
Bylica skalna[5] (Artemisia umbelliformis subsp. eriantha ) – podgatunek bylicy Artemisia umbelliformis z rodziny astrowatych[3]. Według starszych ujęć taksonomicznych traktowany jako odrębny gatunek – Artemisia eriantha[6].
Występuje w górach Europy (Alpy, Apeniny, Pireneje, Karpaty, góry Półwyspu Bałkańskiego). W Polsce występuje wyłącznie w Tatrach i jest bardzo rzadka. Potwierdzono występowanie tego gatunku na 4 stanowiskach w Tatrach Zachodnich (Tomanowe Stoły, Baniste, Ciemniak, Piekło) i 7 stanowiskach w Tatrach Wysokich (Niżnie Rysy, nad Morskim Okiem, Mięguszowieckie Szczyty, Dolinka pod Kołem, pod Zadnim Mnichem, Mała Galeria Cubryńska, Cubryna)[7]. Najwyżej z nich położone jest stanowisko pod Zadnim Mnichem (2150 m)[7].
Bylina, chamefit, oreofit o silnym zapachu. Rośnie w szczelinach skalnych, zwłaszcza w piętrze alpejskim. Kwitnie od sierpnia do września. Liczba chromosomów 2n=18, 36. Gatunek charakterystyczny zespołu Drabo-Artemisietum[8].
Kategorie zagrożenia gatunku:
Wszystkie naturalne stanowiska bylicy skalnej w Polsce znajdują się na ściśle chronionych obszarach Tatrzańskiego Parku Narodowego. Gatunek ten uprawiany jest w Ogrodzie Botanicznym PAN w Zakopanem[7].