Brachyceratops
Gilmore, 1914
Okres istnienia: 74 mln lat temu
74/74
74/74
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury ptasiomiedniczne

Podrząd

Cerapoda

Infrarząd

ceratopsy

Rodzina

ceratopsy

Podrodzina

centrozaury

Rodzaj

brachyceratops

Brachyceratops − roślinożerny dinozaur z rodziny ceratopsów.

Etymologia

Brachyceratops: gr. βραχυς brakhus „krótki”[1]; κερας keras, κερατος keratos „róg”[2]; ωψ ōps, ωπος ōpos „oblicze”[3].

Opis

Brachyceratops miał nad oczami guzy lub niewielkie rogi oraz krótki i gruby róg na nosie. Jego szyja była chroniona przez średniej wielkości kostną kryzę. Przednia część czaszki brachyceratopsa była zakończona dziobem.

Brachyceratops miał 2–4 m długości, 400–600 kg masy ciała.

Występowanie

Brachyceratops zamieszkiwał w okresie późnej kredy – około 74 miliony lat temu – tereny dzisiejszej Ameryki Północnej. Jego szczątki znaleziono w Kanadzie na obszarze prowincji Alberta i w USA na obszarze stanu Montana.

Behawior i etologia

Brachyceratops pasł się wśród nisko rosnącej roślinności, spożywając m.in. liście i igły takich roślin, jak paprotniki, iglaste, sagowce.

Historia odkryć

Szczątki brachyceratopsa zostały znalezione po raz pierwszy przez Charlesa Gilmore′a w 1914 w miejscu nazwanym później Two Medicine Formation. Odkryto tam szczątki pięciu młodych osobników.

Znana jest tylko jedna czaszka tego dinozaura.

Gatunki

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia