| |
| Data i miejsce urodzenia |
2 lutego 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
16 października 1947 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
poeta, prozaik, dramaturg, teatrolog, profesor Uniwersytetu Litewskiego w Kownie |
| Narodowość |
litewska |
| Tytuł naukowy |
doktor filozofii |
.jpg)
Balys Sruoga (ur. 2 lutego 1896 w Baibokai koło Birż, zm. 16 października 1947 w Wilnie[1]) – litewski poeta, prozaik, dramaturg i teatrolog, profesor Uniwersytetu Litewskiego w Kownie, więzień obozu koncentracyjnego Stutthof.
Ukończył gimnazjum realne w Poniewieżu. W 1914 roku przeniósł się do Petersburga, gdzie studiował w tamtejszym Instytucie Leśnym oraz na Wydziale Historii i Filologii Uniwersytetu Piotrogrodzkiego. Od 1916 roku studiował literaturę na Uniwersytecie Moskiewskim[2][3].
Po powrocie na Litwę pracował w redakcji dziennika „Lietuvos”, by w 1921 roku wyjechać na stypendium do Monachium, gdzie kształcił się w dziedzinie slawistyki oraz teatrologii. W 1924 roku obronił dysertację i uzyskał tytuł doktora filozofii. Podjął pracę na Uniwersytecie Kowieńskim na Wydziale Nauk Humanistycznych, gdzie wykładał m.in. literaturę rosyjską oraz wiedzę o teatrze[4][2].
W czasie okupacji niemieckiej został aresztowany i przewieziony do obozu koncentracyjnego Stutthof. Był więźniem podobozu Hopehill[5]. Wspomnienia z obozu opisał w książce pt. Las Bogów. Po II wojnie światowej działał i pracował w Wilnie. Jest pochowany na cmentarzu Na Rossie[2].
1 października 1966 roku na domu pisarza na Zielonej Górze w Kownie została odsłonięta tablica upamiętniająca[4]. Została zmodyfikowana w 2007 roku[4]. 5 lutego 2006 roku z okazji 110. rocznicy urodzin poety została organizowana wystawa „Balys iš Baibokai”. W otwarciu wystawy wzięli udział niektórzy krewni pisarza[6].
