Baldachim (łac. baldakinus, z wł. baldacchino^[1]) – podstawowe znaczenia to:

• w architekturze motyw dekoracyjny, zadaszenie w formie wieżyczki, ozdobnego daszku lub aediculi stanowiący oprawę posągów^[2] lub jako wsparty na kolumnach albo filarach - osłaniający nagrobki^[3] (np. renesansowy baldachim nad nagrobkiem Władysława Jagiełły w katedrze na Wawelu)^[4].
• we wnętrzach kościołów osłona nad głównym ołtarzem, stallami, amboną lub fotelem dostojników, przenośna lub stała, w formie kopuły, nadwieszona lub podparta kolumnami, zwieńczona akcentem plastycznym, od dołu ozdobiona frędzlami lub lambrekinem^[3][4]. Od strony wewnętrznej czasami ozdobiona malowanym gwiaździstym niebem^[2].
• osłona w kształcie daszka, przenośna lub stała, z tkaniny, drewna, rozpięta nad tronem, łóżkiem itp. pełniąca rolę funkcjonalną lub honorową^[2][3].

Zobacz też

• cyborium
• baldachim (konstrukcja statków powietrznych)