Artur Bata
Data i miejsce urodzenia

17 września 1940
Laskówka

Zawód, zajęcie

historyk, archeolog, dziennikarz

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej

Artur Bata (ur. 17 września 1940 w Laskówce) – polski historyk, archeolog i dziennikarz.

Maturę zdał w 1958 w liceum ogólnokształcącym w Kańczudze. W 1964 ukończył studia w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Praca magisterska nt. Datowanie ceramiki małopolsko-naddunajskiej II połowy I tysiąclecia w świetle ostatnich badań archeologicznych. Promotorem pracy magisterskiej był prof. Aleksander Gardawski. Był członkiem kadry narodowej w biegach długodystansowych.

W latach 1965–1966 brał udział w pracach przy odnawianiu Zamku Królewskiego na Wawelu w Krakowie, a następnie był kierownikiem prac archeologicznych na zamkach w Niedzicy i Czorsztynie. W latach 1966–1969 sprawował funkcję kierownika Muzeum Regionalnego w Wiślicy a od 1969 do 1972 był powiatowym konserwatorem zabytków w Sanoku. Misje archeologiczne w Macedonii oraz badania nad wczesnym średniowieczem.

Prezes Oficyny Wydawniczej Apla. Zasiadał w komitecie redakcyjnym i publikował w czasopiśmie „Materiały Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku”. W latach 1972–1980 redaktor Tygodnika Regionalnego „Podkarpacie” wydawanego w Krośnie[1], od 1980 do 1983 dziennikarz oddziału krakowskiego Telewizji Polskiej, w latach 1995–1998 dyrektor Muzeum Okręgowego w Krośnie. Wiceprezes Towarzystwa na rzecz Rozwoju Muzeum Kultury Łemkowskiej w Zyndranowej.

Autor ponad 20 książek w tym zbiorów historycznych m.in. „Wojna o pomnik” poświęconej wydarzeniom z lat 70. XX w., jakie miały miejsce w Zyndranowej i wysadzeniu w tej wsi pomnika ku czci ofiar Talerhofu oraz „Bieszczady – Szlakiem walk z bandami UPA” i „Bieszczady w ogniu”, w której omówił zbrodnie popełnione przez ukraińskich nacjonalistów z UPA w Bieszczadach.

W cyklu dziewięciu artykułów pt. Na tropach Żubryda publikowanych na łamach krośnieńskiego tygodnika „Podkarpacie” na początku 1987 dokonał wraz z Benedyktem Gajewskim krytycznej analizy osoby kpt. Antoniego Żubryda i dowodzonego przez niego Samodzielnego Batalionu Operacyjnego NSZ „Zuch”[2][3][4][5][6][7][8][9][10][11]. W publikacji pt. Bieszczady w ogniu z 1987 Artur Bata zarzucił mjr. Hieronimowi Dekutowskiemu ps. „Zapora” i kpt. Antoniemu Żubrydowi ps. „Zuch”, współdziałanie z UPA[12].

Pradziadkiem Artura Baty jest Tomasz Bata, założyciel firmy obuwniczej Bata[potrzebny przypis].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Artykuły

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Artur Bata. Olimpijczyk z Sanoka. „Podkarpacie”, s. 7, Nr 5 (279) z 5 lutego 1976. 
  2. Artur Bata, Benedykt Gajewski. Na tropach Żubryda (I). „Podkarpacie”, s. 9, Nr 2 z 8 stycznia 1987. 
  3. Artur Bata, Benedykt Gajewski. Na tropach Żubryda (II). „Podkarpacie”, s. 9, Nr 3 z 15 stycznia 1987. 
  4. Artur Bata, Benedykt Gajewski. Na tropach Żubryda (III). „Podkarpacie”, s. 9, Nr 4 z 22 stycznia 1987. 
  5. Artur Bata, Benedykt Gajewski. Na tropach Żubryda (IV). „Podkarpacie”, s. 9, Nr 5 z 29 stycznia 1987. 
  6. Artur Bata, Benedykt Gajewski. Na tropach Żubryda (V). „Podkarpacie”, s. 9, Nr 6 z 5 lutego 1987. 
  7. Artur Bata, Benedykt Gajewski. Na tropach Żubryda (VI). „Podkarpacie”, s. 9, Nr 7 z 12 lutego 1987. 
  8. Artur Bata, Benedykt Gajewski. Na tropach Żubryda (VII). „Podkarpacie”, s. 9, Nr 8 z 19 lutego 1987. 
  9. Artur Bata, Benedykt Gajewski. Na tropach Żubryda (VIII). „Podkarpacie”, s. 9, Nr 9 z 26 lutego 1987. 
  10. Artur Bata, Benedykt Gajewski. Na tropach Żubryda (IX). „Podkarpacie”, s. 9, Nr 10 z 5 marca 1987. 
  11. Artur Bata, Benedykt Gajewski. Na tropach Żubryda (posłowie). „Podkarpacie”, s. 9, Nr 11 z 12 marca 1987. 
  12. Artur Bata: Bieszczady w ogniu. Rzeszów: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 190. ISBN 83-03-01790-X.