Amobarbital
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
5-etylo-5-(3-metylobutylo)-1,3-diazynano-2,4,6-trion
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C11H18N2O3
|
Masa molowa
|
226,27 g/mol
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
57-43-2
|
PubChem
|
2164
|
DrugBank
|
DB01351
|
SMILES
|
CCC1(C(=O)NC(=O)NC1=O)CCC(C)C
|
|
InChI
|
InChI=1S/C11H18N2O3/c1-4-11(6-5-7(2)3)8(14)12-10(16)13-9(11)15/h7H,4-6H2,1-3H3,(H2,12,13,14,15,16)
|
InChIKey
|
VIROVYVQCGLCII-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
Legalność w Polsce
|
substancja psychotropowa grupy III-P
|
|
Amobarbital – organiczny związek chemiczny stosowany jako lek z grupy barbituranów. Jest objęty Konwencją o substancjach psychotropowych z 1971 roku (wykaz III)[3]. W Polsce jest w grupie III-P Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii[4]. Używany w teście Wady determinującym dominację jednej z półkul mózgu nad drugą. W czasie angiografii wlewu kroplowego do każdej z tętnic szyjnych wewnętrznych amobarbital szybko przerywa mowę w przypadku wstrzyknięcia go po stronie półkuli dominującej[5].
Jest słabym kwasem, pKa = 7,84[6].