Alfons Ferdynand Kropiwnicki (ur. 29 stycznia 1803 w Gąsówce-Skwarkach, zm. 25 czerwca 1881 w Warszawie^[1]) – polski budowniczy, architekt, przedstawiciel późnego klasycyzmu.

Życiorys

Po studiach na wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warszawskiego w 1826 uzyskał patent wolnopraktykującego budowniczego w Królestwie Polskim. Pod kierunkiem Antonia Corazziego wziął udział w budowie Teatru Wielkiego w Warszawie, a od 1835 pracował z miejskim budowniczym Józefem Grzegorzem Lesslem i ostatecznie w 1843 został budowniczym miasta Warszawy. W 1847 otrzymał szlachectwo - herb Sas.

Ważniejsze prace

Łaźnia Teodozji Majewskiej, ul. Bednarska 2/4 róg Dobra 88 (1832-1835)
restauracja kościoła Pijarów przy ul Świętojańskiej 1836
Gościnny Dwór za Żelazna Bramą (razem z Janem Jakubem Gayem) 1841
restauracja kościoła św. Karola Boromeusza na Powązkach 1850-1854
restauracja Pałacu Namiestnikowskiego po pożarze w 1852
przedłużenie katakumb na cmentarzu na Powązkach 1851
restauracja kościoła NMP na Nowym Mieście 1853
dom po siostrach Wizytkach przy Krakowskim Przedmieściu 36
dworzec kolei warszawsko-terespolskiej na Pradze 1865-1866 i pozostałe budynki stacyjne
niezrealizowane projekty kościołów Karola Boromeusza przy Chłodnej i Wszystkich Świętych na Grzybowie
dom mieszkalny dla Malhome’a przy zbiegu ul. Królewskiej i pl. Saskiego (1851-1852)
dom mieszkalny dla Flataua przy ul. Rymarskiej 10
dom własny przy ul. Marszałkowskiej 152, róg ul. Kredytowej (1858)^[3]
dom przy ul. Żabiej 3 z płaskorzeźbą P. Malińskiego przedstawiającą triumf Cerery (zniszczony 1951)
dom mieszkalny przy ul. Ogrodowej 25 (1859)
dom mieszkalny przy ul. Chłodnej 40 (1863)
dom mieszkalny przy ul. Grzybowskiej 4 (1864)
oficyny pałacu Raczyńskich (1853)^[4]
pałac w Zielonkach-Parcelach (1855), aktualnie znany pod nazwą pałacu Lasotów; dom własny Alfonsa Kropiwnickiego.^[5]

Kategorie