Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
29 lutego 1892 |
Data i miejsce śmierci |
23 marca 1992 |
profesor doktor nauk społecznych i sztuki | |
Specjalność: prawo, muzykologia | |
Alma Mater | |
rektor Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Katowicach (1947–1951) | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
Adam Roman Mitscha (ur. 29 lutego 1892 w Przemyślu, zm. 23 marca 1992 w Bielsku Białej[1]) – polski kompozytor, muzykolog, pedagog.
Syn Adama (1853–1907)[2]. Był uczniem Adolfa Chybińskiego. Studia muzyczne odbył na Wydziale Teorii i Kompozycji Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie oraz Prawo na Uniwersytecie Lwowskim. W 1921 uzyskał tytuł naukowy doktora praw. W latach 1926–1929 był wykładowcą Konserwatorium PTM we Lwowie i na Uniwersytecie Jana Kazimierza (gdzie prowadził zajęcia z harmonii i kontrapunktu).
Wchodził w skład komitetu redakcyjnego miesięcznika „Lwowskie Wiadomości Muzyczne i Literackie". W latach 1921–1929 zajmował się też krytyką muzyczną, prowadząc dział muzyczny w lwowskim „Słowie Polskim”[3].
Od 1929 roku mieszkał i pracował w Katowicach. Po II wojnie światowej, w latach 1945–1946 był dyrektorem Szkoły Muzycznej im. Mieczysława Karłowicza[4], w latach 1945–1962 profesorem Państwowej Akademii Muzycznej w Katowicach, w latach 1947–1951 rektorem uczelni.
Skomponował Trzy tańce śląskie oraz kompozycje akordeonowe: Miniatury (1968), Obrazy śląskie (Sucha lipka, Patyjok, U sąsiada, Sikoreczka, Taniec) (1965) i Suita (1965).
Zmarł w wieku 100 lat. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Henryka Sienkiewicza w Katowicach[5].