![]() Silnik ASz-62IR w samolocie Li-2 | |
Dane podstawowe | |
Typ | |
---|---|
Kraj pochodzenia | |
Producent | |
Pierwsze testy |
1937 |
Zastosowanie | |
Liczba egzemplarzy |
40 631 |
Rozwinięto z modelu | |
Rozwinięto w model | |
Warianty |
ASz-62 IR-16 |
Dane techniczne | |
Średnica |
1380 mm |
Długość |
1130 mm |
Objętość skokowa |
29,87 dm³ |
Masa |
567 kg (±2%) |
Komponenty | |
Sprężarka |
jednobiegunowa sprężarka promieniowa |
Układ rozrządu | |
Układ paliwowy | |
Paliwo |
benzyna o liczbie oktanowej 92 |
Układ chłodzenia |
powietrze |
Osiągi | |
Moc | |
Spręż |
6,4:1 |
Zużycie paliwa |
ok. 200 l/h |
Jednostkowe zużycie paliwa |
469 g/(kW•h) |
Moc/ciężar |
1,3 kW/kg |
ASz-62IR – radziecki silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy, reduktorowy, gaźnikowy, chłodzony powietrzem, z jednobiegową sprężarką promieniową, z podwójnym układem zapłonu i rozrusznikiem bezwładnościowym.
Silnik ASz-62IR powstał na bazie silnika Wright R-1820.
Silniki rodziny ASz-62IR były szeroko wykorzystywane w samolotach produkowanych na terenie Polski (m.in. An-2, PZL M18 Dromader, PZL-106 Kruk) i przyczyniły się do rozwoju rodzimego lotnictwa, a w szczególności agrolotnictwa[1]. W Polsce silnik ASz-62IR produkowany był początkowo na licencji przez WSK Rzeszów, a od 1961 do chwili obecnej (2017) przez WSK „PZL-Kalisz” w Kaliszu[2][3]. W 2013 roku kaliska wytwórnia zaprezentowała zmodernizowaną wersję silnika ASz-62IR-16E z elektronicznym układem wtrysku paliwa, produkowaną od 2015[3]. Ta wersja jest pierwszym w Polsce certyfikowanym przez Agencję Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA) silnikiem, który wyposażono we wtryskową instalację paliwową. Unowocześniony silnik dysponuje większą mocą, posiada także większy resurs i mniejsze zużycie paliwa. Silnik ten pozwala na wykorzystywanie benzyny lotniczej, samochodowej i paliw alternatywnych[1].
Pk – ciśnienie ładowania w hektopaskalach.