11 września – po stracie dwu starszych synów, cesarz Karol Wielki – uzyskawszy zgodę możnych na uznanie następstwa młodszego potomka - własnoręcznie ukoronował Ludwika (zwanego „Pobożnym”) na współcesarza; rzecz działa się w Akwizgranie, który na pięć wieków pozostał miastem koronacyjnym królów niemieckich.