Margreth Olin Mykløen (fødd 16. april 1970) er ein norsk filmskapar kjend under namnet Margreth Olin.

Margreth Olin er frå Stranda på Sunnmøre. Ho tok grunnfag i media og massekommunikasjon ved Universitetet i Bergen i 1990 og studerte deretter medie, journalistikk og dokumentarfilm ved Høgskulen i Volda fram til 1994.

Ho er kjend for å ta opp sosialpolitiske tema i filmane sine, og kallar ofte fram sterke kjensler. Ho er mellom anna inspirert av den kontroversielle dokumentarskaparen Frederic Wiseman og skaparen av dogmefilmen, Lars von Trier.

• I kjærleikens hus, 1995 (om eit mottak for slakteriavfall)
• Onkel Reidar, 1997 (om onkelen til Margreth Olin, som har Downs syndrom)
• Dei mjuke hendene (om korleis eldre lever på ein sjukeheim)
• Fråtseri, kortfilm, del av De 7 dødssyndene, 2000
• Kroppen min, 2002 (om tilhøvet til sin eigen kropp)
• Ungdommens råskap, 2004 (om tilhøva i ein tiandeklasse i ein norsk skule)
• Lullaby (2006)
• Engelen (2009)
• De andre (2012)
• Cathedrals of Culture (2013) (regisserte episoden om Operahuset i Oslo)
• Mannen fra Snåsa (2016)
• Barndom (2017)
• Fengslet og forlatt (2018)
• Selvportrett (2020)

Margreth Olin var festspelkunstnar på Dei nynorske festspela i 2003.

• Filmkritikarlagets pris for Onkel Reidar
• Amanda-prisen og Gullruten for beste dokumentar, Publikumsprisen ved Nordisk Panorama, Beste dokumentarfilm ved Kortfilmfestivalen i Grimstad, Humanistprisen ved Lilla Filmfestivalen i Båstad, og Oslo-prisen av Natt&Dag for Dei mjuke hendene
• Gullstolen og publikumsprisen frå Filmfestivalen i Grimstad, The prize of the Museum of New Art frå Pärnu filmfestival,dokumentarprisen frå One World Human Rights Festival i Praha, i tillegg Geitprisen for Kroppen min
• Aamotstatuetten i 2003.
• Ole Vig-prisen i 2003.
• Årets Nordmann 2008.
• Publikumsprisen Dragon Award ved filmfestivalen i Gøteborg for Engelen.
• Folkets Amanda for Engelen i 2010.
• De andre, regissert av Olin vann Amandaprisen for beste dokumentar i 2013.

• Om Margreth Olin på Filmweb