Barzelletta (italiensk for 'skjemt') var ei diktform som var sværtpopulær i Italia seint på 1400-talet, og mykje nytta som tekstførelegg for frottolaen. Songen hadde åtte stavingar i kvar line, og eit fast rytmemønster (troké). Barzellettaen hadde tydelege avgrensa delar, ein ripresa og ei strofe, med ein volta i enden. Desse songane var kjende for å vera livlege og lette å danse til. Det vart lagt stor tyngde i dei avrundane frasane eller kadensane.