Verdrag inzake de internationale burgerluchtvaart | ||||
---|---|---|---|---|
Ondertekening van het verdrag
| ||||
Onderwerp | Veiligheid luchtvaart, rechten van luchtruim, vliegtuigregistratie | |||
Ondertekend | 7 december 1944 in Chicago | |||
In werking getreden | 4 april 1947 | |||
Voorwaarden voor inwerkingtreding | Ratificatie door 26 staten | |||
Geamendeerd | 1959, 1963, 1969, 1975, 1980, 1997, 2000 en 2006 | |||
Ondertekenaars | 52 | |||
Partijen | 191 | |||
Depositaris | Overheid van de Verenigde Staten | |||
Status | In werking | |||
Voorafgegaan door | Verdrag van Parijs en Verdrag van Havana | |||
Talen | Engels, Frans, Spaans en Russisch | |||
(Gewaarmerkt) afschrift | www.icao.int | |||
|
Het Verdrag inzake de internationale burgerluchtvaart (Convention on International Civil Aviation, ICAO-verdrag), ook wel Verdrag van Chicago, is de opvolger van het Verdrag van Parijs uit 1919 en het Verdrag van Havana uit 1928 en werd ondertekend op 7 december 1944. Met het verdrag werd op 4 april 1947 de ICAO opgericht. Vlak daarna, in oktober 1947, werd de ICAO een gespecialiseerd orgaan van de Verenigde Naties.
Het Verdrag bestaat in zes verschillende talen, ieder van gelijke authenticiteit: Engels, Frans, Spaans en, sinds 1977, Russisch. Later zijn daaraan ook Arabisch en Chinees toegevoegd.
Het Verdrag is aangevuld met 19 annexen, die voornamelijk bestaan uit technische regelgeving (Standards and Recommended Practices). De Engelstalige naamgeving van de annexen in de volgorde zoals deze gebruikt wordt door de ICAO: