Thompsonpistoolmitrailleur
Thompson M1928
Thompson M1928
Type Machinepistool
Land van oorsprong Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Gebruiksgeschiedenis
In gebruik vanaf 1921
Gebruikt door Zie gebruikers
Productiegeschiedenis
Ontwerper John T. Thompson
Ontworpen 1917-1920
Fabrikant Auto-Ordnance Corporation
Birmingham Small Arms
Colt
Savage Arms
Aantal geproduceerd ±1,7 miljoen
Varianten Zie varianten
Grootte magazijn 20 patronen in staafmagazijn
30 patronen in staafmagazijn
50 patronen in drum-magazijn
100 patronen in drum-magazijn
In de M1- en M1A1-versies passen geen drum-magazijnen.

De Thompsonpistoolmitrailleur, ook wel Tommygun genoemd, is een Amerikaans machinepistool dat tussen 1917 en 1920 ontwikkeld werd door generaal John T. Thompson. In 1921 werden de eerste exemplaren in gebruik genomen door het Amerikaanse leger.

Amerikaanse maffia

[bewerken | brontekst bewerken]

Het wapen verwierf grote bekendheid in de jaren twintig van de twintigste eeuw door veelvuldig gebruik bij Amerikaanse maffiosi. De eerste maffioso die een Tommygun gebruikte was Fred Burke, die op 28 maart 1927 in Detroit drie rivaliserende gangsters ombracht bij het Miraflores Bloedbad. Andere bekende criminelen die gebruikmaakten van de Tommygun waren onder anderen Jack "Machine Gun" McGurn, John Dillinger, Al Capone, Baby Face Nelson, Barker Gang en Bonnie & Clyde. De eerste gebruikers van de Thompson waren echter de Amerikaanse post, de politie en de mariniers (in kleine hoeveelheden). Door de faam van Chicago als maffiastad kreeg het de bijnamen Chicago typewriter en Chicago piano alhoewel veel maffiosi het wapen te zwaar en te groot vonden, ze prefereerden vooral vuistvuurwapens die makkelijker te verbergen waren.

Tweede Wereldoorlog

[bewerken | brontekst bewerken]

Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog was de Thompson een van de weinige ontwerpen van een machinepistool voor de Geallieerden dat direct klaar was voor productie. Groot-Brittannië bestelde een groot aantal exemplaren van de M1928- en M1928A1-modellen totdat men overschakelde op de goedkopere stengun. Het wapen werd ook veelvuldig geleverd aan de Sovjet-Unie. Maar door gebrek aan voldoende munitie en een voorkeur voor de PPSh-41 werden vele van deze zogenaamde 'lend-lease'-Thompsons nooit gebruikt. Om kosten te drukken en productie te versnellen werd het ontwerp van de Thompson meerdere malen vereenvoudigd; dit resulteerde in de M1- en M1A1-versies. Uiteindelijk werd de productie van de Thompson in 1943 vervangen door de nog goedkopere en simpelere M3 Grease Gun. Het wapen bleef echter tot het einde van de oorlog in gebruik bij de Geallieerden.

Na 1945

[bewerken | brontekst bewerken]

Na de Tweede Wereldoorlog bleef het wapen bij veel landen en diensten in gebruik. Het wapen werd door overvloedig beschikbare aantallen door de Verenigde Staten nog tot in de vroege Vietnamoorlog uitgereikt. Daarnaast zijn grote aantallen verkocht aan bevriende NAVO-landen. De Sovjet-Unie leverde veel van haar lend-leasewapens aan andere communistische staten en groeperingen. Bij eenentwintigste-eeuwse conflicten duiken nog exemplaren op bij ongeregelde groepen. Door geregelde eenheden wordt het wapen niet meer gebruikt.

Gebruikers

[bewerken | brontekst bewerken]

Varianten

[bewerken | brontekst bewerken]