De werking van een ritssluiting
Ritsen

Een ritssluiting (ook wel rits of treksluiting) is een mechaniek van metaal of kunststof om de randen van twee stukken stof losneembaar met elkaar te verbinden. De bij de rits toegepaste verbindingstechniek is die van vormopsluiting. De rits bestaat uit twee rijen identieke tanden die aan weerszijden van de rits horizontaal gespiegeld zijn geplaatst. De tanden hebben een haakvorm: van boven bol en van onderen hol en wel zodanig dat de bolling van de ene tand precies in de holling van een andere tand past waardoor de vormopsluiting plaatsvindt. Met een over de tanden glijdende 'runner' kunnen, in de ene richting bewegend, de tanden in elkaar worden gebracht waardoor de rits wordt gesloten. Door de runner in tegenovergestelde richting te bewegen worden de tanden weer uiteengenomen waardoor de rits wordt geopend.

Geschiedenis

De ritssluiting werd uitgevonden door Whitcomb Judson in 1893, maar deze kon geen geschikte toepassing vinden. Het ontwerp van de moderne rits is van Gideon Sundback. Wereldmarktleider voor ritssluitingen is de Japanse fabrikant YKK.

Soorten

Een ander type treksluiting wordt zipsluiting genoemd. Deze heeft geen tandjes maar plastic strips die in elkaar grijpen, en geen lipje: de ritsloper wordt gewoon vastgepakt om deze te verschuiven. Hier worden plastic zakjes soms van voorzien, vooral diepvrieszakken. Ze worden toegepast voor het luchtdicht afsluiten ervan, en vervolgens herhaaldelijk weer openen en luchtdicht afsluiten.

Zie ook

Zie de categorie Zippers van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.