Resolutie 450 | ||
---|---|---|
Van de | Veiligheidsraad van de Verenigde Naties | |
Datum | 14 juni 1979 | |
Nr. vergadering | 2149 | |
Code | S/RES/450 | |
Stemming | voor 12 onth. 2 tegen 0 niet
1 | |
Onderwerp | Conflict in Zuidelijk Libanon | |
Beslissing | Verlenging mandaat interim-VN-macht met zes maanden. | |
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1979 | ||
Permanente leden | ||
Niet-permanente leden | ||
Bangladesh · Bolivia · Gabon · Jamaica · Koeweit · Nigeria · Noorwegen · Portugal · Tsjecho-Slowakije · Zambia
| ||
Een Nederlandse UNIFIL-wegblokkade in Zuid-Libanon anno 1981.
|
Resolutie 450 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd op 14 juni 1979 aangenomen. Twaalf leden van de Veiligheidsraad stemden voor deze resolutie, geen enkel lid stemde tegen en twee leden onthielden zich. De twee onthouders waren Tsjecho-Slowakije en de Sovjet-Unie. Eén lid, de Volksrepubliek China, nam geen deel aan de stemming. De resolutie verlengde de UNIFIL-vredesmacht in Zuidelijk Libanon met een half jaar.
Veel Palestijnse vluchtelingen zaten in vluchtelingenkampen in Libanon. Vanhieruit viel de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO) het in het zuiden aangrenzende Israël aan. Dat reageerde met tegenaanvallen in het zuiden van Libanon. De VN-Veiligheidsraad had Israël in resolutie 279 al gevraagd om de soevereiniteit van Libanon te respecteren.
Op 11 maart 1978 kaapten Palestijnse terroristen een lijnbus in Israël, waarbij uiteindelijk 38 burgers omkwamen. Een paar dagen later viel het Israëlisch leger het zuiden van Libanon binnen en bezette gedurende een week het gebied tot aan de rivier Litani. De bedoeling was om de PLO-strijders weg te duwen van de grens.
De Verenigde Naties eisten dat Israël zich terugtrok en zetten de tijdelijke VN-macht UNIFIL op in de streek. Die moest erop toezien dat Israël zijn troepen daadwerkelijk terugtrok en er de vrede handhaven totdat de Libanese overheid haar gezag opnieuw kon doen gelden. Anno 2021 was de vredesmacht nog steeds ter plaatse.
De Veiligheidsraad: