Qawwali is een eeuwenoude vorm van soefistische religieuze muziek uit Zuid-Azië. De term "qawwali" staat voor de zang van een qawwāl, iemand die herhaaldelijk een qaul (Arabisch: قَوْل, uitspraak van de profeet Mohammed) zingt. De liederen van qawwalli worden voornamelijk in het Urdu en Punjabi gezongen, hoewel er ook liederen in het Perzisch en verschillende regionale Zuid-Aziatische talen zijn.
Qawwali werd oorspronkelijk gespeeld in dargahs en andere soefistische schrijnen. In de 20e eeuw werd qawwali populair bij een groot publiek, onder meer in de Pakistaanse provincies Punjab en Sindh en in Haiderabad, Delhi en andere delen van India. Wereldwijd heeft de muziekstijl vooral bekendheid gekregen door toedoen van de Pakistaanse zanger Nusrat Fateh Ali Khan, die onder andere een aantal albums uitbracht op het wereldmuziek-platenlabel Real World Records van Peter Gabriel.
De muziekstijl heeft zijn oorsprong in het Perzische Rijk van de 8e eeuw. In de 11e eeuw migreerde de soefistische sama-traditie naar Zuid-Azië, waar Amir Khusrow van de soefistische Chishtiyya-orde in de 13e eeuw de Perzische en Indiase muzikale tradities tot qawwali verenigde.
Qawwali is gezongen poëzie, begeleid door verschillende muzikale instrumenten en handgeklap. Een qawwali-groep (een humnawa in het Urdu) bestaat uit acht of negen man, waaronder een hoofdzanger, een of twee ondersteunende zangers, een of twee harmoniums (vaak bespeeld door een van de zangers), een of twee slagwerkers die tabla en dhool spelen, en een koor van vier of vijf man die belangrijke verzen herhalen en de muziek begeleiden door in hun handen te klappen. Vóór de introductie van harmoniums werden sarangi's gebruikt. Tijdens een qawwali-concert (een Mehfil-e-Sama) zitten de spelers met gekruiste benen, de zangers op de eerste rij en de begeleidende musici op de tweede rij.
Alle spelers zijn mannelijk, aangezien het aan vrouwen traditioneel verboden was om in de aanwezigheid van mannen te zingen. Hedendaagse vrouwelijke zangers als de Pakistaanse Abida Parveen zingen wel liederen uit het qawwali-repertoire.
Liederen zijn meestal 15 tot 30 minuten lang, hoewel ze ook veel langer kunnen zijn. Het langste nummer dat op plaat is uitgebracht is Hashr Ke Roz Yeh Poochhunga van de Pakistaanse qawwāl Aziz Mian, dat meer dan 115 minuten lang is.
Een muziekstijl afgeleid van qawwali is film-qawwali, een type filmmuziek dat veel gebruikt wordt in Pakistaanse en Indiase films (Lollywood- en Bollywood-films). Deze muziekstijl heeft echter meestal weinig van doen met traditionele qawwali. Een subgenre van film-qawwali is techno-qawwali, dat de muziek mengt met techno-ritmes en andere Westerse elementen.