Poul Anderson
Poul Anderson op Polcon 1985
Algemene informatie
Volledige naam Poul William Anderson
Pseudoniem(en) A.A. Craig, Michael Karageorge of Winston P. Sanders
Geboren 25 november 1926
Geboorteplaats Bristol, Pennsylvania
Overleden 31 juli 2001
Overlijdensplaats Orinda, Californië
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Beroep schrijver
Werk
Jaren actief 1947-2001
Genre Sciencefiction, fantasy
Bekende werken zie lijst
Onderscheidingen zeven Hugo Awards, drie Nebula Awards, Gandalf Grand Master Award 1978, Nebula Grand Master Award 1997
Portaal  Portaalicoon   Literatuur
Sciencefiction

Poul Anderson (Bristol (Pennsylvania), 25 november 1926Orinda (Californië), 31 juli 2001) was een Amerikaanse sciencefictionschrijver. Sommige van zijn kortere verhalen werden gepubliceerd onder een van de pseudoniemen "A.A. Craig", "Michael Karageorge" of "Winston P. Sanders". Poul Anderson schreef ook fantasy, zoals de King of Ys serie.

Biografie

Poul Anderson werd in 1926 geboren in Pennsylvania uit Scandinavische ouders.[1] Kort na zijn geboorte verhuisde zijn vader, een ingenieur, naar Texas. Kort na diens dood tien jaar later verhuisde Andersons moeder naar Denemarken. Kort na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog verhuisde de familie terug naar de VS en vestigde zich op een boerderij in Minnesota. Anderson studeerde natuurkunde aan de universiteit van Minnesota en gedurende deze tijd publiceerde hij zijn eerste verhalen in het sf tijdschrift Astounding Science Fiction van John W. Campbell. Anderson behaalde zijn graad in de natuurkunde in 1948 maar ging niet aan de slag als natuurkundige maar als freelance schrijver. Anderson trouwde met Karen Kruse in 1953 en verhuisde met haar naar de regio San Francisco, waar hun dochter Astrid in 1954 werd geboren. Deze is later getrouwd met de sf schrijver Greg Bear.

Anderson overleed in 2001 na een lange strijd tegen prostaatkanker.

Andersons activiteiten in de sf

Andersons belangrijkste boeken, volgens hemzelf, zijn: Tau Zero, Midsummer Tempest, The Boat of a Million Years, Three Hearts and Three Lions, The Enemy Stars en Brain Wave

Hij was de zesde voorzitter van de Science Fiction and Fantasy Writers of America (SFWA), vanaf 1972. In 1978 won hij de Gandalf Grand Master Award en ook de SFWA gaf hem de Nebula Grand Master status in 1997.

Robert Heinlein droeg zijn sf-boek The Cat Who Walks Through Walls (1985) op aan o.a. Poul Anderson.

Anderson won zeven Hugo Awards: voor de novelles The Saturn Game (1982) en The Queen of Air and Darkness (1972); voor de 'novelettes' Hunter's Moon (1979), Goat Song (1973) en The Sharing of Flesh (1969) en voor de korte verhalen No Truce with Kings (1964) en The Longest Voyage (1961). De Nebula Award kreeg hij drie keer: met The Queen of Air and Darkness (wat ook nog de Locus Award won), Goat Song en The Saturn Game. De Mythopoeic Award won hij in 1975 met A Midsummer Tempest. In 2001 won hij de John W. Campbell Memorial Award met de roman Genesis.

Gedeeltelijke bibliografie

Series

King of Ys - met Karen Anderson

Tomorrow's Children

Psychotechnic League

Hoka - met Gordon R. Dickson

Technic History - Nicholas Van Rijn in volgorde van interne chronologie:

Technic History - Dominic Flandry in volgorde van interne chronologie:

Time Patrol

History of Rustum

Operation Otherworld

The Last Viking met Karen Anderson

Maurai

Harvest of Stars

Romans

Verzamelbundels