Netty Engels-Geurts (Roggel, 25 november 1941 - Schinnen, 24 juli 2019) was (samen met haar echtgenoot) schrijfster van kookboeken van met name Limburgse streekgerechten. Ze volgde de opleiding N 12 (huishoud/kooklerares aan de toenmalige huishoudschool), daarna werd ze diëtiste en werkte ze op verschillende scholen en in het ziekenhuis van Sittard, eerst als diëtiste en later als hoofd voeding in het zelfde ziekenhuis. Later haalde ze ook haar akte N 18. Hier schreef ze enkele vakboeken over zoals "Grote keukenorganisatie en diëtetiek" voor de diëtistenopleiding van het ziekenhuis in Sittard, waar ze destijds met haar werk als diëtiste les gaf. Met een paar collega's schreef ze het boek "Samen afslanken".
Vanaf 1976 schreef ze samen met haar echtgenoot Wil Engels ook kookboeken. Eerst met Limburgse recepten en later ook gewone kookboeken. Inmiddels heeft het echtpaar al meer dan 35 kookboeken uitgegeven. Door hun dochter Peetjie, die het syndroom van Down heeft, ging ze vanaf 1996 na de oprichting van de Stichting PIT (Persoonlijke Interpretatie Therapie) werken met mensen met andere mogelijkheden door materialen te ontwikkelen waarmee ze mensen met een verstandelijke handicap leerde lezen, rekenen en schrijven. Hiervoor volgde ze een opleiding bij prof. Feuerstein in Israel. Ze werkte niet alleen in Nederland maar ook in Tsjechië, België en Kenia.
Netty Engels-Geurts was lid van de Commissie Veldeke-Volkscultuur en woonde in Thull. In 2019 kreeg ze de driejaarlijkse Jo Hansenpries voor volkscultuur.