Een muziekpedagoog is onderlegd in de theorie en praktijk van muziekopvoeding in de ruimste zin van het woord. Het werkterrein wordt veelal geassocieerd met muziekonderwijs. Als men het heeft over een musicus die onderwijst in het bespelen van een instrument, spreekt men van pianopedagoog, vioolpedagoog, zangpedagoog en dergelijke.
Muziekpedagogen met lesbevoegdheid zijn musici met een masteropleiding zang of instrument die de specifieke lerarenopleiding (SLO) hebben gevolgd (ofwel beginnend in het voorlaatste masterjaar ofwel na afloop van de masteropleiding). Daarnaast bestaat er ook een Masteropleiding in de muziekpedagogie. Deze wordt uitsluitend gegeven aan het Lemmensinstituut in Leuven. Voorts kan men in muziekopvoeding afstuderen als professionele bachelor muziek (BaSO) binnen de geïntegreerde lerarenopleidingen aan verschillende hogescholen. Deze opleiding is in Vlaanderen beter bekend als het muziekregentaat. In Nederland heeft de muziekpedagoog een eerste- of tweedegraads onderwijsbevoegdheid of een Master of Education.
Door studie van muziekpedagogische bronnen, door analyse en beoordeling van bijvoorbeeld haalbare competenties binnen muziekonderwijsprogramma's en door diepgaande omgang met de muziekeducatieve praktijk, kan de muziekpedagoog een bijdrage leveren aan diverse facetten van muzikale basisvorming (school, muziekschool, cultuur en animatie). Een muziekpedagoog kan ook betrokken worden bij het onderzoek van nieuwe educatieve gebruiken en mogelijkheden inzake klankbeheersing en -bewerking, betreffende bestaande en alternatieve methodieken (muziek beluisteren, instrumentaal spel, creatieve werkvormen) enzovoorts.
Een muziekpedagoog kan zich ook verdienstelijk maken in het onderzoeken en begeleiden van muzikale beïnvloedingsprocessen in de mediawereld, muziektechnologie, ICT, cultuureducatie (bijvoorbeeld concerten voor jongeren) en de akoestische ecologie (discotheek, geluidsoverlast, gehoorbeschadiging en - bescherming).
Vraagstukken die in de muziekpedagogie aan bod komen zijn onder meer: