Maceratie (Latijn: macerāre; zacht maken, weken) is een zuiver fysisch proces waarbij een lichaam of voorwerp enige tijd wordt blootgesteld aan de inwerking van een vloeistof zoals water, olie of alcohol zonder toevoeging van warmte. De vloeistof dient als oplosmiddel voor bepaalde bestanddelen van dat lichaam of voorwerp. De vloeistof die de oplosbare stoffen heeft opgenomen, wordt maceraat genoemd. De oorspronkelijke vorm en structuur van het gemacereerde voorwerp blijft herkenbaar.
Maceratie verschilt van:
Het proces wordt gebruikt in tal van toepassingen:
In biologie beschrijft de term het uiteenvallen van plantenweefsel in cellen door het oplossen van de middenlamel. Zo worden wortelpuntjes gemacereerd voor het tellen van het aantal chromosomen.