Langlaufen staat net als Alpineskiën al vanaf het begin op het programma van de Paralympische Winterspelen. De sport staat onder auspiciën van de Internationaal Paralympisch Comité (IPC). Langlaufen is een sport voor sporters met een lichamelijke handicap aan verschillende ledematen.

De skiërs worden in klassen ingedeeld op basis van hun type en mate van hun beperking. Dit classificatiesysteem maakt het mogelijk dat sporters met eenzelfde mate van functioneren, met elkaar kunnen strijden.

• In 1976 werden de verschillende klassen aangegeven met romeinse cijfers en soms aangevuld met een A of een B.
• In 1980 werden de klassen aangegeven met een cijfer en met een A of een B.
• van 1984 tot 2002 werden de verschillende klassen aangegeven met Letters en cijfers.

B stond voor de klassen voor visueel beperkten.

LW1 tm LW9 stond voor de klassen met skiërs die ondanks hun beperkingen staand kunnen skiën.

LW10 tm LW12 stond voor de klassen voor skiërs op zitski's. De zitskiërs doen sinds 1984 mee aan de paralympics.

• In 1984 waren er ook twee klassen die aangeduid werden met Gr I en Gr II.
• In 1998 was er een klasse die aangeduid werd met ID
• In 2002 waren er op de langste afstanden de klassen Staand en Visueel Beperkt.
• Vanaf 2006 zijn de grote hoeveelheid verschillende klassen gereduceerd tot drie klassen. Zittend, Staand en Visueel Beperkt.

Per afstand werden in één of meerdere klassen om de medailles gestreden (zie hiervoor de jaar artikelen).

(k) = klassieke stijl, (v) = vrije stijl