Jozef Storme (Wervik, 2 juli 1913 - Kortrijk, 12 maart 1981) was een Belgisch politicus.

Levensloop

[bewerken | brontekst bewerken]

Jozef Storme was een zoon van de lederhandelaar Emiel Storme en van Emma Lelieur. In 1948 trouwde hij in Proven met Anna Gruwez.

Na de humaniora te hebben gevolgd aan het Klein Seminarie van Roeselare, begon hij zijn loopbaan als bediende-propagandist bij het Algemeen Christelijk Werkersverbond in Ieper (1938-1940). Hij nam deel aan de Achttiendaagse Veldtocht en was krijgsgevangen tot in oktober 1940. Van 1940 tot 1946 was hij bediende bij de stad Wervik.

Na de oorlog werd hij:

Gedeputeerde

[bewerken | brontekst bewerken]

In februari 1946 werd Storme verkozen tot CVP-provincieraadslid voor het district Ieper en werd onmiddellijk verkozen tot lid van de Bestendige Deputatie. Hij nam uit beide functies ontslag in november 1971.

Hij werd gedeputeerde bevoegd voor cultuur, jeugdzorg en volksgezondheid. Vooral het eerste kreeg al zijn aandacht. Gedurende vijfentwintig jaar bepaalde hij in grote mate de politiek die in West-Vlaanderen werd gevoerd op dit gebied. Te vermelden zijn:

Storme nam ontslag in november 1971. Hij was toen achtenvijftig en trok zich terug uit de politieke activiteiten. Hij bleef alleen nog actief in enkele verenigingen. Hij overleed tien jaar later.

Talrijke activiteiten

[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens zijn loopbaan was Storme betrokken bij talrijke activiteiten:

Publicaties

[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur

[bewerken | brontekst bewerken]