Herman Frans Anna Van der Wee (Lier, 10 juli 1928) is een Belgisch historicus, specialist in economische geschiedenis. Hij was hoogleraar sociale en economische geschiedenis aan de Katholieke Universiteit Leuven (1969-1993).

Levensloop

[bewerken | brontekst bewerken]

Van der Wee was een zoon van Jos Van der Wee en Martha Planckaert. Hij studeerde rechten aan de Katholieke Universiteit Leuven vanaf 1945 en promoveerde tot doctor in de rechten in 1950. In 1949 verkreeg hij bijkomend de graad van baccalaureus in de thomistische wijsbegeerte en in 1951 promoveerde hij tot licentiaat in de politieke en sociale wetenschappen. In 1963 promoveerde hij tot doctor in de geschiedenis, met een thesis getiteld De groei van de Antwerpse Markt en de Europese economie in de veertiende-zestiende eeuwen. Zijn promotor was professor Jan Van Houtte.

In 1955 werd hij docent aan de KU Leuven, terwijl hij van 1956 tot 1963 ook integreerde in het bedrijf van zijn vader, hetgeen hem bijkomende inzichten verschafte in de praktijk van het economisch leven. In die tijd was de latere politicus Frank Vandenbroucke gedurende twee jaar zijn assistent. In 1966 werd hij geassocieerd hoogleraar en in 1967 gewoon hoogleraar aan de KU Leuven. In 1969 werd hem de leerstoel toegekend voor sociale en economische geschiedenis. Eerst behoorde hij tot de Faculteit Economische Wetenschappen maar vanaf 1977 ook tot de Faculteit Geschiedenis. Hij trad toe tot het emeritaat in 1993. Een Fonds Herman Van der Wee werd opgericht voor de bevordering van internationaal multidisciplinair onderzoek. Tussen 1986 en 1989 was Van der Wee voorzitter van de International Economic History Association.

Het onderzoeksterrein door Van der Wee bestreken, overspande de periode vanaf de middeleeuwen tot heden. Hij bestudeerde hierbij Antwerpen, België, de Lage Landen, Europa en uiteindelijk de hele wereld. Zijn opzoekingen betroffen de economische geschiedenis, de financiële geschiedenis, de geschiedenis van de banken.

Eerbetoon

[bewerken | brontekst bewerken]

Van der Wee werd

Privé

[bewerken | brontekst bewerken]

Van der Wee trouwde in 1954 met de historica Monique Verbreyt en ze kregen twee kinderen. Hun dochter, Barbara Van der Wee, werd architect, gespecialiseerd in de restauratie van beschermde gebouwen, onder meer van bouwwerken ontworpen door Victor Horta.

Hij woont in een huis ontworpen door de architecten Leon Stynen en Paul De Meyer, voor het gezin gebouwd in 1963.

Publicaties

[bewerken | brontekst bewerken]

Als uitgever:

Literatuur

[bewerken | brontekst bewerken]