Rudolf Franklin Dragtenstein (Paramaribo, 9 september 1949) is een Surinaams-Nederlands historicus en Surinamist. Hij is gespecialiseerd in de geschiedenis van Afrikanen in de diaspora, de Surinaamse slavernij, marronage en gewapend verzet.
Dragtenstein studeerde voor onderwijzer aan de Surinaamse Kweekschool in Paramaribo en de Gemeentelijke Pedagogische Academie in Amsterdam. Na een studie geschiedenis aan de School voor Taal- en Letterkunde in Den Haag werkte hij als docent geschiedenis bij de Stichting Rotterdams Conservatorium.
Dragtenstein studeerde Geschiedenis van de Overzeese Expansie/ Koloniale Geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Leiden en de Universiteit van Utrecht. Tussen 1990 en 1993 was hij bestuurslid van de Stichting Instituut ter Bevordering van de Surinamistiek. Van 2001 tot 2012 was hij werkzaam als onderzoeker bij het Nationaal Instituut Nederlands Slavernijverleden en erfenis (NiNsee) in Amsterdam.
Dragtenstein was, naast Okke ten Hove, mede-auteur van het invloedrijke boek Manumissies in Suriname, 1832-1863 (1997).[1]
In 2002 promoveerde hij aan de Universiteit van Utrecht op zijn proefschrift “De ondraaglijke stoutheid der wegloopers”; Marronage en koloniaal beleid in Suriname, 1667-1768.
| Bronnen, noten en/of referenties |