Levensloop
Chabrier was zoon van de advocaat Jean Chabrier. Op 6-jarige leeftijd kreeg hij pianoles bij Manuel Zaporta. In 1851 vertrok de familie naar Clermont-Ferrand waar Emmanuel het lyceum volgde. In 1856 ging de familie dan naar Parijs en Emmanuel zat van 1856 tot 1858 op het lyceum Saint-Louis. In Clermont-Ferrand kreeg hij vioolles bij Alexandre Tarnowski en later in Parijs studeerde hij piano bij Édouard Wolff, harmonieleer bij Richard Hammer en compositie bij Théophile Semet en Aristide Hignard. Maar Chabrier studeerde vanaf 1858 ook rechten, en trad in 1861 in dienst bij het ministerie van Binnenlandse Zaken in Parijs. Hij componeerde intussen als een begaafd amateur.
Chabrier was ook geïnteresseerd in literatuur en schilderkunst, zodat hij bevriend raakte met verschillende kunstenaars. Zijn vriendschap met Paul Verlaine was de basis voor de libretti van zijn operettes Fisch-Ton-Kan (1863-1864) en Vaucochard et fils Ier (1864). Deze operettes bleven echter onvoltooid, evenals zijn opera Jean Hunyade die hij in 1867 begonnen was. Chabrier raakte eveneens bevriend met andere componisten, zoals Camille Saint-Saëns, Jules Massenet, Vincent d'Indy en César Franck, en zijn vriendenkring telde ook de impressionistische schilder Édouard Manet, die twee portretten van Chabrier schilderde. Andere intellectuele vrienden waren onder andere Villiers de l’Isle Adam, Jean Richepin en Catulle Mendès.
In 1873 huwde hij Marie Alice Dejean. Hij schreef zijn eerste orkestwerken en had uiteindelijk succes met zijn opera's L'Étoile in 1877 en Une éducation manquée in 1879. In 1879 woonde hij in München een uitvoering bij van Tristan und Isolde van Richard Wagner. Het werk maakte grote indruk op hem. Hij besloot in 1880 zijn baan bij het ministerie op te geven en zich voortaan uitsluitend op het componeren toe te leggen. In 1881 ontstonden zijn tien Pièces pittoresques, die een groot succes werden. In aansluiting op een concertreis naar Spanje ontstond de orkestrapsodie España, zijn bekendste werk.
Vanaf 1883 componeerde hij voornamelijk in La Membrolle-sur-Choisille (Touraine), waar zijn Trois Valses romantiques voor piano ontstonden. Zijn bewondering voor Wagner had invloed op zijn in 1886 gecreëerde opera Gwendoline. Als gevolg van verschillende ziekten, financiële problemen en de teleurstelling over het geringe succes van zijn toneelwerken, nam zijn motivatie om te componeren af. Zijn laatste opera Briséïs bleef onvoltooid. Chabrier overleed op 53-jarige leeftijd na een lang ziekbed. De eerstvolgende generatie erkende het belang van Chabrier, vooral van zijn pianowerken.
Frankrijk
