Eka Kurniawan | ||
---|---|---|
Algemene informatie | ||
Land | Indonesië | |
Geboortedatum | 28 november 1975 | |
Geboorteplaats | Tasikmalaya | |
Werk | ||
Beroep | schrijver, journalist, romanschrijver, schrijver van korte verhalen, ontwerper, scenarioschrijver | |
Werkveld | literatuur, grafische vormgeving, psychologie | |
Bekende werken | Beauty Is a Wound, Q117833873 | |
Studie | ||
School/ |
Universitas Gadjah Mada | |
Familie | ||
Echtgenoot | Ratih Kumala | |
Persoonlijk | ||
Talen | Indonesisch | |
Diversen | ||
Deelnemer aan | Ubud Writers & Readers Festival 2022, IdeaFest 2022, Ubud Writers & Readers Festival 2023 | |
Nominaties | International Booker Prize (2016) | |
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata. U kunt die informatie hier bewerken. |
Eka Kurniawan (Tasikmalaya, Indonesië, 28 november 1975) is een Indonesisch journalist, grafisch ontwerper en stripschrijver.
Hij studeerde filosofie aan de Universitas Gadjah Mada in Jogjakarta, en studeerde af op een cultuurfilosofisch onderwerp. De afstudeerscriptie werd later (1999) als boek uitgegeven onder de titel Pramoedya Ananta Toer dan Sastra Realisme Sosialis ("Pramoedya Ananta Toer en de socialistisch-realistische literatuur".) Vervolgens is hijzelf door de kritiek wel bestempeld als een waardig opvolger van Pramoedya.
Eka Kurnaiawan schreef Corat-coret di Toilet ("Graffiti in het toilet", verhalen, 2000) Cantik Itu Luka ("Gewonde schoonheid", roman, 2002), Lelaki Harimau ("De tijgerman", roman, 2004), Gelak Sedih dan Cerita-cerita Lainnya ("Een droeve lach en andere verhalen", 2005) en Cinta Tak Ada Mati dan Cerita-cerita Lainnya ("Liefde sterft niet en andere verhalen", 2005). Daarna begon hij aan zijn eerste beeldroman, in samenwerking met twee andere ontwerpers.
In 2016, veertien jaar na het verschijnen in het Indonesisch, verscheen de Nederlandse vertaling van Cantik Itu Luka door Maya Sutedja-Liem en Sven Aalten, onder de titel "Schoonheid is een vloek".[1][2][3] In 2015 waren reeds enkele Engelse vertalingen uitgegeven, getiteld Beauty is a Wound.[4]