Dragrace is een tak van motor- en autosport waarbij twee coureurs vanuit stilstand tegen elkaar rijden over een korte afstand van meestal 1/4 (402 m) of 1/8 mijl (201 m).

De winnaar gaat door naar de volgende ronde. Ontstaan in Amerika uit de zogenaamde stoplichtsprintjes. Dragrace lijkt op motorsprint. De klassen waarin gereden wordt verschillen per continent en per land.

Met het oog op de veiligheid heeft de NHRA in 2008 de te racen afstand op de 1/4 mijl, teruggebracht naar 1000 ft (305 meter) voor de hoogste klasse Top fuel dragster.

De sport dient niet verward te worden met de talentenjacht/realityserie RuPaul's Drag Race en zijn spin-offs, die binnen kringen vaak ook als 'dragrace' worden aangeduid. De benaming van het programma is hier een woordgrap tussen de genderexpressie drag en de motor- en autosport.

Motorfietsen

Een dragracemotor (die ook in de motorsprint wordt gebruikt) is zo gebouwd dat het eigenlijk geen motorfiets meer is. Maar omdat zijn bediening sterk gelijkt op die van de gewone straatmotor, valt hij toch onder de motorfietsen. Deze motor kan in tegenstelling met de GP-racer, enduro en trialmotor nooit op de openbare weg rijden, omdat zijn brandstof niet aan de pomp verkrijgbaar is en omdat een dragracemotorfiets alleen rechtdoor kan rijden.

Het motorblok is meestal afkomstig van een supersportmotor en is zo ver opgevoerd dat alleen de buitenkant er nog hetzelfde uitziet. Het blok zou nooit weer terug in het frame passen van de motor waar hij eigenlijk in thuis hoort. Heeft het blok standaard 140 pk, in de dragracing halen ze er ruim 250 pk uit, soms nog meer.

Zuigers worden in de zijwand doorboord met kleine gaatjes om ze voldoende smering te geven, niet om ze lichter te maken. Door de hitte zet de zuiger verder uit dan bij normaal gebruik. Dit wordt opgelost door de zuiger kleiner te houden dan wat normaal is voor die cilinder. Vandaar dat een dragracer goed warm moet lopen om een optimale prestatie te leveren. Door de druk in de cilinders kan benzine spontaan tot ontbranding komen voordat de zuiger in de ideale positie komt. Bij dragracing worden dan ook brandstoffen als methanol, alcohol en nitromethaan gebruikt, vaak in combinatie met lachgas.

Het frame wordt speciaal gebouwd om zo licht en zo sterk mogelijk te zijn, maar ook om zo laag mogelijk bij de grond te zijn. Hoe platter, hoe lager de luchtweerstand, hoe sneller de motor.

De voorband is net dik genoeg om de machine tijdens de run recht te houden. De achterband is breder en past bij het vermogen van de motor. Een te brede band levert meer rolweerstand op; als de band te smal is dan kan de motor zijn vermogen niet optimaal naar het asfalt overbrengen.

Na de Tweede Wereldoorlog kwamen er meer cilinders op motorfietsen, stalen cilinders werden lichtere aluminium cilinders, twee kleppen werden vier kleppen per cilinder. Fabrikanten zagen in dat deze sport een gelegenheid was om hun motoren met nieuwe materialen en technieken uit te testen in extreme omstandigheden, zodat ze later een productiemotorfiets van betere kwaliteit konden aanbieden. Daarom gingen de fabrikanten de sport sponsoren.

Tegenwoordig wordt er gebruikgemaakt van computers. De ideale stroomlijnkappen en luchtstromingen in de cilinders worden ermee berekend. Ook worden de brandstofinjectie en de ontsteking ermee gereguleerd.

Klassen in de (motor) dragrace

Torquemaster top fuel Harley-Davidson

Klassen in de (auto) dragrace

Dragster
Funny Car
Pro Stock

Termen uit de dragrace

Een burn out tijdens een motorsprint. Omdat het hier een demonstratie betreft wordt deze - voor de extra rookontwikkeling - in een waterplas uitgevoerd
Kerstboom en stripmaster bij de start van een race in de Ultimate Streetbike (USB)-klasse
De blauwe fles boven het achterwiel bevat het lachgas. Voor de laars van de rijder is de bedieningscilinder van de airshifter te zien. De rijder is Xavier Rincker, Nederlands kampioen Ultimate Street Bike in 2002 op een Kawasaki uit 1977.[1]
Zie de categorie Drag racing van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.