Charles Henri de Broich (Soers, 2 mei 1765 - Montzen, 5 november 1831) was een Duits-Nederlands-Belgisch edelman.

Levensloop

Broich was van Duitse adel. Hij was een zoon van Werner Edmond von Broich und Soersen en van Dorothea van Hertwich en Broeck, erfdame van Broich.

Charles erfde onder het ancien régime de heerlijkheid Broich. In 1816 werd hij ingelijfd in de erfelijke adel van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden met de titel baron, overdraagbaar op alle afstammelingen. Hij werd tevens benoemd tot lid van de Ridderschap van de provincie Luik.

Door zijn huwelijk burgerde hij volledig in de Zuidelijke Nederlanden in, meer bepaald woonde hij in het Limburgs platdiets dorp Montzen in de nabijheid van Luik. Hij woonde er in wat de naam Kasteel Broich kreeg. Hij werd lid van de Provinciale Staten voor de provincie Luik en curator van de Rijksuniversiteit Luik. Aan deze universiteit waren heel wat Duitse hoogleraren verbonden.

In 1789 was hij getrouwd met barones Anne-Louise de Sluse (Luik, 23 maart 1763 - Montzen, 18 augustus 1834), dochter van de heer van Hoepertingen, baron Jean-Ferdinand de Sluse, burgemeester van Luik en van Marie-Anne de Hayme.

Het echtpaar had zes kinderen, die hoofdzakelijk in en rond Montzen bleven wonen. Onder hen:

Literatuur