AKARI is een infrarood ruimtetelescoop die ontwikkeld is door de Japanse ruimtevaartorganisatie JAXA in samenwerking met Europese en Koreaanse onderzoeksinstituten. AKARI werd op 21 februari 2006 naar een zonsynchrone omloopbaan gelanceerd vanaf de Japanse lanceerbasis Uchinoura met behulp van een M-V vastebrandstofraket.
Geschiedenis en missiedoel
In 1983 voerde de Infrarood Astronomische Satelliet de eerste verkenning van het volledige hemelgewelf (een zogenoemde 'all-sky survey') in het infrarode gedeelte van het spectrum uit. Daarmee werd de eerste overzichtskaart van de hemel in het infrarood geproduceerd die de basis vormde voor een aantal vervolgmissies die vele duizenden bronnen van infraroodstraling in detail bestudeerden. Voorbeelden zijn het Infrared Space Observatory (ISO) van de ESA en de Amerikaanse Spitzer Space Telescope. Maar de lage resolutie van de kaart uit 1983 bleek steeds vaker een beperking te vormen. Bijna 20 jaar na IRAS was dit gegeven de voornaamste aanleiding voor de Japanse ruimtevaartorganisatie JAXA om het ASTRO-F (later AKARI) initiatief op te zetten. Doel was het uitvoeren van een nieuwe all-sky survey, met een oplossend vermogen tot 1000 keer beter dan IRAS, met behulp van een spiegeltelescoop van 68 cm doorsnede. De telescoop zou daarbij gekoeld worden tot 5 kelvin om een optimale gevoeligheid voor infraroodstraling te bereiken.
De verwachte levensduur voor waarnemingen in het ver- en middeninfrarood was 550 dagen en werd voornamelijk beperkt door de voorraad vloeibare helium dat als koelmiddel voor de telescoop diende. Waarnemingen in het nabij-infrarood zijn na het opraken van het koelmiddel nog steeds mogelijk met behulp van mechanische koelers die de telescoop op 40 kelvin houden.
De satelliet
De basisopzet van AKARI lijkt zeer sterk op die van zijn voorganger IRAS. De satelliet is gestabiliseerd over de drie assen en zodanig georiënteerd dat de telescoop weg wijst van de Aarde. Daarbij dient de instrumentatiesectie van de satelliet als warmteschild tussen de warmtestraling van de Aarde en de feitelijke telescoop. De baan is een zonsynchrone baan over de polen waarbij de zijde van de satelliet met de zonnepanelen altijd naar de Zon is gericht. De zonnepanelen vervullen daarbij een dubbelfunctie als extra warmteschild voor de telescoop.
De spiegel van de telescoop is gemaakt van lichtgewicht siliciumcarbide. Het budget voor de satelliet was 13,4 miljard Yen. (~ 84,3 miljoen euro).[1]
Resultaten
Het belangrijkste resultaat van de missie is de nieuwe hoge resolutie overzichtskaart van de hemel in het infrarode deel van het spectrum. Andere belangrijke resultaten zijn onder andere:
_exhibited_at_Noshiro_City_Children%27s_Center.jpg)
