966

Eeuwen:	9e eeuw · 10e eeuw · 11e eeuw
Decennia:	950-959 · 960-969 · 970-979
Jaren:	<< · < · 965 · 966 · 967 · > · >>
Jaartelling in verschillende culturen

Ab urbe condita:		1719 MDCCXIX
Armeense jaartelling:		414 – 415 ԹՎ ՆԺԴ – ՆԺԵ
Chinese jaartelling:		3662 – 3663 壬丑 – 癸寅
Christelijke jaartelling:		966 CMLXVI
Ethiopische jaartelling:		958 – 959
Hebreeuwse jaartelling:		4726 – 4727
Hindoekalenders:
- Vikram Samvat		1021 – 1022
- Shaka Samvat		888 – 889
- Kali yuga		4067 – 4068
Iraanse jaartelling:		344 – 345 ۳۴۴ – ۳۴۵
Islamitische jaartelling:		355 – 356 ٣٥٦ – ٣٥٥
Maçonnieke jaartelling:		4965 – 4966
Juliaanse kalender van 966

Het jaar 966 is het 66e jaar in de 10e eeuw volgens de christelijke jaartelling.

Gebeurtenissen

Byzantijns-Arabische oorlog: Een uitwisseling van krijgsgevangenen vindt plaats aan de grens tussen het Byzantijnse Rijk en het kalifaat van de Abbasiden in Cilicië, met toestemming van keizer Nikephoros II (Phokas). De Abbasiden krijgen ongeveer 3.000 gevangenen terug (die na Nikephoros' verovering van Cilicië gevangen zijn genomen). Nikephoros stabiliseert de rijksgrens in Noord-Syrië met inbegrip van Hierapolis.^[1]^[2]
Zomer - Nikephoros II (Phokas) ontvangt Bulgaarse gezanten in Constantinopel, hij laat ze gevangenzetten en martelen (dit wegens de schending van het in 927 ondertekende vredesverdrag). Daarna stuurt hij ze weer terug naar de Bulgaarse hoofdstad Preslav. In oktober weigert Nikephoros de jaarlijkse tribuut aan koning (tsaar) Peter I te betalen en bereidt een militaire campagne voor om het Bulgaarse Rijk binnen te vallen.

Voorjaar - Koning Lotharius II trouwt met prinses Emma van Italië (de enige dochter van Adelheid van Bourgondië – de tweede vrouw van keizer Otto I ("de Grote"), uit haar eerste huwelijk met koning Lotharius II). Door het huwelijk versterkt Lotharius zijn band met het Heilige Roomse Rijk. Hij behoudt tijdelijk de controle over de steden Arras en Douai. De laatste wordt tijdens de middeleeuwen een bloeiend textiel en marktcentrum.^[3]
4 april - Mieszko I, hertog en prins van Polen, bekeert zich tot het christendom. Hij wordt in Regensburg gedoopt, wat gewoonlijk wordt beschouwd als het fundament van de Poolse staat. Mieszko's doop, onder invloed van zijn vrouw Dubravka, brengt het christendom naar Polen. Het territorium geregeerd door Mieszko beslaat ongeveer 250,000 km² en wordt rond deze tijd bewoond door ongeveer 1,2 miljoen mensen.^[4]
Herfst - Otto I ("de Grote") vertrekt voor een derde expeditie naar Italië en vecht in Lombardije tegen de rebellen onder leiding van Adelbert I. In november wordt paus Johannes XIII hersteld op de pauselijke troon. Otto neemt in Rome de twaalf leiders van de rebellenmilitie, die Johannes hebben afgezet en gevangengezet in de Engelenburcht (of Castel Sant' Angelo), gevangen en laat ze in het openbaar ophangen.^[5]
19 december - Koning Sancho I ("de Vette") overlijdt ten gevolge van een vergiftiging na een regeerperiode van 6 jaar. Hij wordt opgevolgd door zijn vijfjarige zoon Ramiro III als heerser van León.

In Vietnam ontstaat een verwarde situatie, die bekendstaat als de Opstand van 12 Heren. Een periode van oproer en onlusten tussen de Ngo-dynastie en de Đinh-dynastie (waarschijnlijke datum).

Kalachakrapada ("de Grote") (of Chilupa), een Indiaas boeddhistisch geestelijke, brengt de Kalachakra-teksten terug naar India.
Eerste schriftelijke vermeldingen van Bevere, Eppegem, Gingelom, Groot-Gelmen en Wondelgem (huidige België).

Geboren

Zie de categorie 966 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Toynbee, Arnold (1973). Constantine Porphyrogenitus and His World, pp. 388–389. London and New York: Oxford University Press. ISBN 0-19-215253-X.
↑ Fattori, Niccolò (2013). "The policies of Nikephoros II Phokas in the context of the Byzantine economic recovery", pp. 117–118. Middle East Technical University.
↑ Bradbury, Jim (2007). The Capetians: Kings of France, 987–1328, p. 42. (London: Hambledon Continuum).
↑ Brzezinski, Richard (1998). History of Poland: Old Poland, King Mieszko I, p. 15. ISBN 83-7212-019-6.
↑ Becher, Matthias (2012). Otto I. der Große (in German), pp. 239–240. C.H. Beck. ISBN 978-3-406-63061-3.