De 39e sessie van de Commissie voor het Werelderfgoed vond plaats van 28 juni tot en met 8 juli 2015 in het Duitse Bonn, vroeger de regeringszetel van het voormalige West-Duitsland. De zitting ging door in het toenmalig Bundeshaus, tegenwoordig onderdeel van het World Conference Center Bonn. De commissie oordeelde over nieuwe projecten, en enkele aanpassingen of uitbreidingen die door landen werden ingediend. Deze voorstellen werden voorafgaand aan de sessie door werkgroepen van de commissie geëvalueerd op de volledigheid van het dossier. Maar ook de situatie van het erfgoed dat voorkomt op de lijst van het bedreigd werelderfgoed, en de eventuele aanvullingen die hier noodzakelijk zijn, werden besproken.[1] Vóór de start van de sessie bestond de werelderfgoedlijst uit 1007 erfgoedlocaties: 197 natuurerfgoedlocaties, 779 culturele erfgoedlocaties en 31 gemengde locaties.
Nieuw in 2015
[bewerken | brontekst bewerken]In totaal zijn er na deze sessie 24 nieuwe erfgoedsites aan de Werelderfgoedlijst toegevoegd: drieëntwintig cultuurerfgoederen en één gemengd erfgoed. Van Jamaica en Singapore werd dit jaar de eerste erfgoedsite op de lijst ingeschreven.
Met de nieuwe toevoegingen en uitbreidingen bestaat de werelderfgoedlijst uit 1031 erfgoederen, waarvan 802 culturele, 197 natuurlijke en 32 gemengde.
Cultuurerfgoed
[bewerken | brontekst bewerken]- China - De sites van de Tusi[2]
- Denemarken - Christiansfeld, een Moravische kerknederzetting[3]
- Denemarken - Het parforce-jachtlandschap in Noord-Seeland[3]
- Duitsland - Speicherstadt en het Kontorhausviertel met het Chilehaus[4] in Hamburg
- Frankrijk - De climats en terroirs van de Bourgogne-wijnstreek[3]
- Frankrijk - Heuvels, huizen en wijnkelders van de Champagne-wijnstreek[3]
- Iran - De stad Susa[2]
- Iran - Cultuurlandschap van Meymand[2]
- Israël - de Necropolis van Bet Shearim[4]
- Italië - Arabisch-Normandisch Palermo en de kathedralen van Cefalù en Monreale[5]
- Japan - Sites van de industriële revolutie van Japan tijdens de Meijiperiode: ijzer en staal, scheepsbouw en kolenmijnbouw[6]
- Jordanië - Doopsite "Bethanië over de Jordaan" (Al Maghtas)[5]
- Mexico - Hydraulisch systeem van het aquaduct van Padre Tembleque[6]
- Mongolië - "De Grote Berg Burkhan Khaldun en het omliggende heilige landschap"[2]
- Noorwegen - Industriële erfgoedsite Rjukan-Notodden[4]
- Saoedi-Arabië - Rotstekeningen in de provincie Hail[5]
- Singapore - Singapore Botanic Gardens[2]
- Turkije - Cultuurlandschap van de Vesting van Diyarbakır en de tuinen van Hevsel[3]
- Turkije - Efeze[6]
- Uruguay - Cultureel-industrieel landschap van Fray Bentos[6]
- Verenigd Koninkrijk - de Forth Bridge[4]
- Verenigde Staten - Missies van San Antonio[4]
- Zuid-Korea - Historische gebieden van Paekche[2]
Gemengd erfgoed
[bewerken | brontekst bewerken]Wijzigingen in 2015
[bewerken | brontekst bewerken]Naamsveranderingen
[bewerken | brontekst bewerken]- Tsjechië - "Holašovice Historical Village Reservation" wordt "Holašovice Historic Village" (Nederlands: "Historisch dorp Holašovice")[8]
Uitbreidingen
[bewerken | brontekst bewerken]- Spanje - Pelgrimsroute naar Santiago de Compostella: Camino Francés en routes van Noord-Spanje, ingeschreven op de Werelderfgoedlijst in 1993, wordt uitgebreid met een netwerk van routes van zo'n 1500 km. De uitbreiding omvat enkele van de vroegste pelgrimsroutes naar Santiago de Compostela, met gebouwen die van historisch belang zijn.[6]
- Vietnam - Nationaal park Phong Nha-Kẻ Bàng, ingeschreven op de Lijst in 2003, wordt uitgebreid van 85.754 hectare naar 126.236 hectare, een toename van 46%. Door de uitbreiding wordt een coherenter ecosysteem ingeschreven dat bijkomende bescherming biedt aan gebieden die van groot belang zijn voor de integriteit van de kalksteengebieden.[7]
- Zuid-Afrika - De "Beschermde gebieden van de Floraregio van de Kaap", die sinds 2004 op de Werelderfgoedlijst staan, worden uitgebreid met een gebied waarin zich onder andere nationale parken, natuurreservaten, gebieden met wildernis en staatsbossen bevinden. Door deze uitbreiding wordt een aanzienlijk aantal inheemse soorten die deel uitmaken van de fynbosvegetatie toegevoegd.[7]
Verwijderd van de Lijst van bedreigd werelderfgoed
[bewerken | brontekst bewerken]Als gevolg van verbeteringen in de beheersituatie wordt het volgende item van de Lijst niet meer als 'bedreigd' gekwalificeerd:
Toegevoegd aan de Lijst van bedreigd werelderfgoed
[bewerken | brontekst bewerken]Niet ingeschreven nominaties
[bewerken | brontekst bewerken]Bij de nominaties die het niet haalden, hoorden onder meer het Kaeng Krachanwoudencomplex (Thailand), het cultuurlandschap van wijn en wijngaarden van La Rioja en Rioja Alavesa (Spanje), de dom van Naumburg en het landschap van de rivieren de Saale en de Unstrut (Duitsland) en de landschappen van Daurië (Rusland en Mongolië).[12]
-
Het Thaise Kaeng Krachan woudencomplex -
De wijngaarden van La Rioja -
De dom van Naumburg
- ↑ (en) UNESCO Working Documents 39th session of the Committee. Gearchiveerd op 29 mei 2023.
- ↑ a b c d e f (en) Sites in China, Iran, Mongolia and Singapore inscribed on UNESCO’s World Heritage List, whc.unesco.org, 4 juli 2015. Gearchiveerd op 6 maart 2023.
- ↑ a b c d e (en) Sites in Denmark, France and Turkey inscribed on UNESCO’s World Heritage List, whc.unesco.org, 4 juli 2015. Gearchiveerd op 22 september 2023.
- ↑ a b c d e (en) Sites in Norway, Germany, Israel, UK and USA inscribed on UNESCO’s World Heritage List, whc.unesco.org, 5 juli 2015. Gearchiveerd op 1 juli 2023.
- ↑ a b c (en) Sites in Italy, Jordan and Saudi Arabia inscribed on UNESCO’s World Heritage List, whc.unesco.org, 3 juli 2015. Gearchiveerd op 13 april 2023.
- ↑ a b c d e (en) Sites in Japan, Turkey, Mexico, Uruguay inscribed on UNESCO’s World Heritage List, extension of Spanish site approved, whc.unesco.org, 5 juli 2015. Gearchiveerd op 12 april 2023.
- ↑ a b c (en) World Heritage Committee approves extensions to two natural sites in South Africa and Viet Nam and inscribes Jamaica’s first site on UNESCO’s World Heritage List, whc.unesco.org, 3 juli 2015. Gearchiveerd op 5 februari 2023.
- ↑ WHC-15/39.COM/8B, whc.unesco.org. Gearchiveerd op 12 mei 2023.
- ↑ (en) Colombia’s Los Katíos National Park removed from List of Heritage in Danger, whc.unesco.org, 30 juni 2015. Gearchiveerd op 27 juni 2023.
- ↑ (en) The Iraqi site of Hatra added to the List of World Heritage in Danger, whc.unesco.org, 1 juli 2015. Gearchiveerd op 7 april 2023.
- ↑ a b (en) The World Heritage Committee today inscribed two sites in Yemen on the List of World Heritage in Danger: the Old City of Sana’a and the Old Walled City of Shibam., whc.unesco.org, 2 juli 2015. Gearchiveerd op 15 mei 2023.
- ↑ Nominations to be examined at the 39th session of the World Heritage Committee (2015), whc.unesco.org. Gearchiveerd op 6 juli 2023.
· 
· 