-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide ((latinitas)).

Waka (Iaponice 和歌) est summa poësis traditionalis Iaponica. Eius forma maiore ex parte est tanka (Iaponice 短歌) quae ex V VII V VII VII ontis vel montis ("syllaba" de facto) constantur. Post Aevum Edo (saeculo septimo decimo), forma miminum, haicu facta est ex tanka. Origo wakae carmen a Susano'o in Kojiki putatur.^[1] Veterrima et maxima wakae anthologia est Man'yōshū.

Exempla

• 味酒　三輪の山　あおによし　奈良の山の　山の際に　い隠るまで　道の隈　い積るまで　つばらにも　見つつ行かむを　しばしばも　見さけむ山を　情なく　雲の隠すふべしや

Umasake miyanoyama anomiyoshi naranoyamano yamanomani ikakukumade michinokuma itumorumadeni tubaranimi mitutuyokamuwo shibashibamo misakemuyamawo kokoronaku kumonokakusafubeshiya. - Nikaya-no-Oh.^[2]

Quod Latine:

Mons Miwa est pulcherrimus inter montes Narae et frequenter videre volo, at sine misercordia nubes hoc occultavit.

• いとほしや　見るにも涙　とどまらず　親もなき子の　母を尋ぬる

Itohoshiya miyunimonamida todomarazu oyamonakikono hahawotazunuru - Minamoto no Sanetomo.^[3]

Quod Latine:

Vae mihi! Lacrimas lacrimosissimas ago, vidu orphanum sua materm quarens.

Notae

Nexus interni

• Lingua Iaponica classica