Vindicta Salvatoris est liber ut qui diceret apocryphus de Tito Hierosolymorum expugnatore Tiberioque imperatore ad religionem Christianam conversis. Recensiones Latinae duae servantur.
Recensione breviori, a Constantino de Tischendorf inter Evangelia apocrypha divulgata,[1] narratur tempore imperatoris Tiberii Titum, regulum "in regione Equitania in civitate Libiae quae dicitur Burdigalla" (aliter "Burgidalla"), morbo affectum, a Nathano legato Iudaeo de vita et morte Iesu certiorem factum, religione Christiana accepta, per fidem suam curatum esse; mox cum Vespasiano in Iudaeos bellum gessisse Hierosolymaque delevisse ut passionem Iesu vindicaret; ibi sudarium Veronicae, imagine Iesu impressi, invenisse. Tiberium imperatorem Velosianum ministrum in Iudaeam emisisse ut de supplicio Iesu inquireret. De qua re Iosepho Arimathiensi testimonia proferente, Pontium Pilatum carcere damnatum esse. Tiberium ipsum, sudario Romam remisso, morbis curatum esse religionemque Christianam accepisse.
Recensione longiori, recenter e manuscripto saeculi IX divulgata,[2] Titum subregulum Tiberii "in regno Aquitannico in civitate quae dicitur Burdigalla" ponit. Ad finem narratur Pontium Pilatum, carcere obscuro Viennae in Gallia inclusum, ciborum aqua sive igne paratorum privatum, post multos dies cultellum postulavisse ut cutem mali detraheret; quo concesso se cultelli ope mortem intulisse.[3]
Textus Latine in Gallia meridiana circa annum 700 compositum esse censetur. In eisdem manuscriptis, quae Evangelium Nicodemi continent, transmitti solet. Versio Anglosaxonica recensionesque Francogallicae antiquae exstant. Ex hoc textu fontibusque aliis carmina epica linguis Francogallica antiqua et Anglica media composita sunt, titulis La Destruction de Jérusalem et The Siege of Jerusalem.