Titus Quinctius L.f. Crispinus (natus saeculo 3 a.C.n., mortuus anno 208 a.C.n. in Campania vel Tarenti) fuit vir publicus Romanus.
Inter Secundum Bellum Punicum Quinctius anno 213/212 a.C.n. in exercitu militavit, qui Syracusas obsidebat[1]. Anno 209 praetor electus est[2]. Anno 208 consul electus est et cum collega Marco Claudio Marcello insidiis Poenorum oppressus est. Cum Marcellus statim mortuus esset, Quinctius eodem anno in Campania vel Tarenti e gravibus vulneribus acceptis mortuus est, postquam dictatorem ad comitia habenda destinavit[3].
Antecessores: Quintus Fabius Q.f. Maximus Verrucosus V et Quintus Fulvius M.f. Flaccus IV |
Consul 208 a.C.n. cum Marco Claudio Marcello IV |
Successores: Gaius Claudius Ti.f. Nero et Marcus Livius M.f. Salinator II |